30th birthday quotes

Terkadang, kita butuh cara untuk melampiaskan rasa sakit yang dialami. Melepaskan luka meski hanya sebentar. Namun setidaknya, ada rasa lega ketika melakukannya. Dan menulis adalah cara termudah untuk mengutarakan rasa. Membuat catatan tentang luka yang tersimpan. Walaupun nyatanya luka itu sulit terhapus, atau mungkin tidak akan. Tapi dengan catatan itu kita akan tahu, bahwa kita pernah berjuang untuk luka yang pernah diterima. Dan kita mampu untuk melewatinya. Hingga sadar bahwa, luka adalah cara untuk melatih hati kita lebih kuat lagi. Teruslah berjalan meski terasa lelah, karena mungkin di ujung sana, ada jawaban atas rasa lelahmu. Dan kebahagiaan sesungguhnya yang diinginkan hatimu.

This is not a novel or anything(sorry if you came here thinking this was a novel), this just something I am doing to pass my time and boredom. Basically in this I will be posting a chapter with a quote and poem every day, what kind of quote and poem? Read to find out. By the way the quotes and poem will not be mine.

Will try to do daily (Not owned by me)

★»BLURB»★ Heavy panting could be heard as a girl ran through the wood barefooted. Prickles pierced into her legs and blood began oozing out of the wound but that didn't stop her from running. No matter what, she must get away from him. Not even him. It!!! She looked back and saw him coming. He was walking slowly and his eyes shone a bright shade of red. He had a smirk on his face and she gasped looking forward. She increased her pace running insanely. She saw a hunter and she ran to him immediately. She asked for help and he turned to the creature. He raised his axe and began running towards him. The man smirked raising his hand. He snapped his fingers and the man's head fell off followed by his arms and legs. Blood came out from all those parts of his body and Ariel screamed. She began her run and she sighted a cave. She diverted to another route running into the cave. She put the rocks she found on the ground to cover the entrance of the cave. She breathe out and then she froze. She felt a cold aura behind her and she turned slowly. She screamed loudly when she saw him and she fell on her butt. Shock was written all over her face as she wondered. How did he get in? "You think you can hide little girl?" His cold voice said and she peed in her pants immediately. ★»★»★ Ariel Chen, a college student, has experienced tragedy in her past. Her parents' death in a car accident left her in the care of her aunt. As she navigates college life at Maxwell University in Australia, Ariel feels an eerie presence lurking in the shadows. Every night, she senses being followed, and every day, she feels eyes upon her. That's when she met him, the mysterious stranger with piercing blue eyes that seemed to see right through her. Eyes that sparkled with a hint of red, like embers of a forbidden passion. She feels like there's a shadow within her but where?? Ariel finds herself unexpectedly drawn to this mysterious figure, even as she's desperate to escape his sinister grasp. But can she resist the darkness that threatens to consume her or will she surrender to it's intoxicating temptation. ★★ Who is the shadow? When darkness comes knocking, will she open??

Just a piece of quotes of a day. For self-reminder and for us, who was a normal human-being on this earth. I love making quotes.

เครื่องบรรณาการของเทพงู 蛇神之致敬 เล่ม 1 [ Tribute of the Serpent ] [เวอร์ชันภาษาไทย] โปรย : 简介 ในวสันตฤดูเดือนยี่ เวียนครบรอบในทุกสิบสองปี เป็นปีที่มนุษย์จะเข้าใกล้โลกของเหล่าทวยเทพมากที่สุด เจ้าสาวของท่านเทพหลงเหนียนได้รับการคัดเลือกแล้วในปีนี้ อาเป้ย ไม่เห็นด้วยกับการส่งเครื่องสังเวยแด่เทพ นางไม่เคยยินยอม! นางเพิ่งอายุสิบแปดปีไม่กี่วันมานี้โดยที่นางไม่เคยได้มีชีวิตเป็นของตนเองเลย นางไม่เคยได้ปิ่นปักผมเยี่ยงสตรี นาน ๆ ครั้งนานนางจะได้กินอาหารดี ๆ แล้วนี่มันเรื่องอะไร! ท่านเจ้าเมืองผู้สูงศักดิ์ผู้ปกครองแคว้นทั้งสิบหกแคว้น ทั้งที่ปกติจะมีธุระยุ่งวุ่นวายตลอดเวลา ยังอุตส่าห์มาส่งนางด้วยตนเอง พร้อมทั้งทหารองครักษ์ผู้เป็นจอมยุทธฝีมือเก่งฉกาจหกนาย ถืออาวุธครบมือเพื่อมาคุ้มครองนางไปส่งให้ถึงมือท่านเทพ "ไปเถิด บัดนี้ก็ถึงเวลาของเจ้าแล้ว เจ้าจะได้ไปอยู่กับเหล่าทวยเทพ เพื่อเป็นเกียรติยศแก่บ้านเมืองและบิดามารดาของเจ้า การที่เจ้าเป็นสตรีจิตใจกล้าหาญยอมเป็นผู้เสียสละในวันนี้ ขอให้เจ้าจงภูมิใจ ข้าเองก็จะไม่ลืมเจ้าเช่นกัน... อาเป้ย" "ท่านคงไม่ลืมข้าแน่ล่ะใต้เท้า ข้าทราบดีว่าเส้นทางนี้มิใช่ไปเป็นเจ้าสาวของทวยเทพแต่อย่างใด ข้ากำลังจะไปเป็นอาหารงูต่างหาก" --------------------------- เรื่องราวการเสียสละของเครื่องบรรณาการ ผู้กลายมาเป็นสมบัติเทพปีศาจในเทวโลก --------------------------- "ดู ๆ ไปแล้ว... เจ้าในยามป่วยไข้ช่างงดงามนัก ยิ่งเสียกว่าพัดสีทอง น้ำเต้าวิเศษ กระจกหยินหยาง ข้าว่ามีสิ่งของหลายอย่างที่ข้าโปรดปราน ข้ามีของหายากอีกหลายชิ้น การที่เจ้าผ่ายผอมไปสักหน่อย ไม่ใช่ปัญหา..." เสียงของบุรุษเทพดังก้องในห้องสี่เหลี่ยม ประตูหน้าต่างเปิดกว้างให้ลมพัดผ่าน งูสีนิลสนิทเลื้อยคลานมากระซิบอยู่ข้างหูของนาง "...อย่างไรเสีย ข้าขอให้เจ้าเข้าใจว่าข้าไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าการที่เจ้าเป็นสมบัติชิ้นหนึ่ง หาใช่สตรีของข้าแต่อย่างใด" แล้วเหตุใดท่านต้องเอาอกเอาใจนาง ขนาดใต้เท้าจีกงและนางฟางเหนียงเอ่ยปากตำหนิว่าบุรุษไม่ควรอยู่ในห้องนอนตามลำพังกับสตรีซึ่งมิใช่ภริยาของตน และอาเป้ยมิใช่สมบัติธรรมดา นางมีใบหน้าอันงดงามมากพอจะทำให้ท่านกลายเป็นข่าวฉาวในเทวโลกได้ เทพอู่เฉินก็หาได้ฟังผู้ใหญ่ จำแลงกายเป็นอสรพิษ เปิดประตูหน้าต่างทุกบานอย่างเปิดเผย คอยเฝ้านางอย่างไม่ให้คลาดสายตา จะมีเพียงเวลาที่สตรีทั้งสองเข้ามาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นางเท่านั้น เทพอู่เฉินถึงออกไปยืนรอด้านนอกในร่างบุรุษ อาเป้ยคิดถึงบุรุษเทพปีศาจยามนี้ นางคิดว่าสมองของท่านน่าจะไม่ปรกติ "ข้าว่าข้าคงจะเป็นสมบัติที่ท่านโปรดปรานมากที่สุด มากกว่าชิ้นใด ท่านจึงหวงแหนข้าถึงเพียงนี้ ไม่เช่นนั้นข้าคงเข้าใจผิดไปว่าท่านเป็นบุรุษเทพประหลาด การกระทำของท่านจึงมักขัดแย้งกันเองอยู่เสมอ" "เจ้าควรพักผ่อนให้มากกว่าพูดจาหยอกล้อกับข้า อาเป้ย ข้าไม่ใช่มิตรสหายของเจ้า" นางกำลังยิ้ม! หัวเราะเทพอู่เฉินด้วยเสียงแหบแห้งของนางอย่างไม่มีผู้ใดหาญกล้ากระทำมันมาก่อน ดวงตาเรียวรีของนางราวจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ จิ้งจอกไม่ว่าจะตระกูลไหน ล้วนมีนิสัยเช่นนางในเวลานี้ นางช่างทำตัวขวางหูขวางตา ทว่านำพาความรู้สึกชุ่มชื้นหัวใจอย่างน่าประหลาด เทพอู่เฉินนึกขัดหูขัดตานางนัก ทว่ายังคงจ้องมองดวงตากลมโต สดใสราวดอกไม้ผลิบานในสวนของทวยเทพ ในร่างอสรพิษ ชูคอตระหง่านอยู่ตรงหน้านาง "ใช่แล้วล่ะ... เป็นบุญของข้ายิ่งนัก ได้เป็นสมบัติอันโปรดปรานของท่าน... เทพอู่เฉิน"

Those who fall in love first lose the game.ใครรักก่อน...ถือว่าแพ้ ภีรวัส – หนุ่มลูกครึ่ง รูปหล่อ ฉลาด ซ่อนความร้ายกาจไว้ภายใต้ใบหน้ายิ้ม ๆ งานประจำคือเป็นนักวิจัยอิสระ งานอดิเรกคือหลอกให้หนุ่มหลงรักแล้วหักอก อิศรา – ช่างภาพแฟชั่นหนุ่มที่รูปหล่อยิ่งกว่านายแบบแฟชั่น ซ่อนความร้ายกาจไว้ภายใต้บุคลิกร่าเริงสนุกสนาน งานประจำทำเมื่ออยากอยากทำ แต่งานอดิเรกคือหลอกให้หนุ่มหลงรักแล้วหักอกแข่งกับภีรวัสเพื่อนสนิท เกมการแข่งขันครั้งสำคัญเริ่มต้นขึ้นอย่างไม่คาดฝันเมื่อทั้งสองตกรถเที่ยวสุดท้ายแล้วมีนายทหารหนุ่มรูปหล่อชื่อพันโทวรุฒน์ขับรถผ่านมา กฎของเกมนี้มีอยู่ว่า แต่ละคนจะมีเวลากับเป้าหมายคนละหนึ่งอาทิตย์สลับกันไป ช่วงเวลาที่คนหนึ่งกำลัง 'กระทำภารกิจพิชิตใจหนุ่ม' อยู่นั้น อีกคนหนึ่งจะเข้ามาวุ่นวายก่อกวนไม่ได้เด็ดขาด ห้าม 'นอน' กับเป้าหมายภายในเดือนแรก และต้องเลิกภายในสามเดือน และที่สำคัญ "ห้ามตกหลุมรัก" คำขวัญ - ใช้รูปร่างหน้าตาเป็นอาวุธ ใครสะดุดต้องสะกดให้หลงรัก และเมื่ออีกฝ่ายบอกรักแล้ว ต้องทิ้ง และห้ามหวนกลับไปคบกันอีก แต่เมื่อเป้าหมายใหม่ของเพื่อนรักทั้งสองเป็นนายทหารหนุ่มรูปหล่อคมเข้ม ห้าว และเท่ มากกว่าเป้าหมายคนเก่าๆ กฏที่มีไว้จึงถูกแหกกระจุยกระจาย การแข่งขันสนุกๆ จึงกลายมาเป็นการสู้รบแบบกองโจรแบบเอาเป็นเอาตาย เรื่องวุ่นๆ จึงตามมาอีกนับไม่ถ้วน ที่แย่กว่านั้น พันโทวรุฒม์ ผู้ซ่อนความร้ายกาจภายใต้ใบหน้ายิ้มๆ เป็นสุภาพบุรุษ รู้ทันสองหนุ่มที่บังอาจมากระตุกหนวดเสือ เกมตลบหลังจึงเริ่มขึ้น

original quotes that helped me cope up in life..

What if your past becomes blurry ? and the only thing you remember is a little promise? and what if the ones you love the most stab you in the back? will you forgive and move on? or will you seek revenge? This is my e-mail if needed: stayemy959@gmail.com #love #betrayal #CEO #romance #revenge #regret #new #adult #hatred #fiction #forgiveness #seduction #amnesia #evil #jealousy #sad #novel #contemporaryromance #drama #passion #hot #relationship #teenfiction #secrets #school #teen #friends

Quotes about life and stuff from Pinterest