rays deli

Dudakları kulağına yaklaşırken, sesi tenine karşı karanlık bir fısıltıydı. "Benden korkabilirsin, küçük gelin, ama bedenine beni arzulamayı... bana ihtiyaç duymayı öğreteceğim, ta ki ben senin tek istediğin olana kadar." --- Belle hiçbir zaman gelin olmak için doğmamıştı. Ancak anne babası güzel kız kardeşinin böyle bir adamla evlenemeyeceği konusunda ona ağlayınca, kız kardeşinin yerini almak zorunda kaldı. İnsanlar ve vampirler dünyası arasındaki savaşı önlemek için, krallar bir evlilik ile barış anlaşması imzalamaya karar verdiler, ancak bu evlilik için sunabildikleri tek adam deli ve tamamen kalpsiz olduğu söylenen bir vampirdi. Kalpsiz dediklerinde, gerçekten kalpsiz demek istediler, ancak tüm hayatı boyunca saf bir kız olan Belle, bu evliliği kabul ederek neyin içine adım attığı konusunda hiçbir fikri yoktu. Başlangıçta masum görünüyordu, hakkındaki tüm söylentilerin tam tersi bir adam, ta ki yavaş yavaş deli vampir hakkında söylenen her şeyin doğru olduğunu, hatta belki de daha kötü olduğunu fark edene kadar! Karanlık yolda yürüyen bir adamdı. Işık nedir bilmez ve düşmanı olmayanlara bile merhamet göstermezdi. Sevecek bir kalbi, herhangi bir şeye ya da kişiye hissedecek karanlık olanlar dışında duyguları yoktu. Ama aniden, gözlerini ona diktiğinde, onu yanında tutmaya karar verdi ve Belle'in saf dünyası farklı bir yön almaya başladı çünkü deli vampir onun masum ruhunu kirletmeye kararlıydı. Beklenenler "Şimdi, bunun olduğunu unutup geceyi keyifle geçirebilir miyiz?" Eğlenceli bir şekilde kaşını kaldırdı, bu da Belle'in sözde düğün gecesini hatırlayınca kalbinin midesine düşmesine neden oldu. Aceleyle ondan uzaklaştı, yüzü utançtan alev alev yanıyordu. Bu gece hakkında duyduğu her şeyden sonra, bunu bu adamla yaşamaya hazır değildi. Bay Marchant'ın dükkanında fısıldaşan kadınlar, bir kadının bu eylemden sonra kocasının varlığından nefret edeceğini ve bu eylemden tiksineceklerini söylemişlerdi. Bu, hiçbir kadın için zevk değil işkence anlamına gelen bir eylemdi. Şimdi kocasının da onunla aynı şeyi yapacağını fark ettiğinde, zorlukla yutkundu ve elbisesini sinirli bir şekilde kavradı. "Ben... iyi hissetmiyorum, Lordum, ben—" "Rohan," eğlenceli bir tonla onun sözünü kesti. "Benimle konuşurken adımı kullan, tatlım. Kendini iyi hissetmediğini söyleyen biri için yüzüğün peşinden gitmeye çalıştığında oldukça enerjik görünüyordun ama," hafifçe iç geçirdi, "Ben her zaman cömert bir adam olmuşumdur. Bu gece kendini strese sokmanı istemem." Belle rahatlamayla iç çekmeye ve düğün gecesi seremonisi için onu zorlamayacağı için içinden gülümsemeye başladı. Hatta dudaklarını aralayıp onun gerçekten de cömert olduğunu kabul etmek ve bir teşekkür sunmak üzereydi ki, o konuşmaya devam etti, anlık rahatlamanın yerini dehşet aldı. "Bu gece seni şımartacağım ve parmağını bile kıpırdatmana gerek kalmayacak. Kendini iyi hissetmediğin için sana bütün zevki ben vereceğim. Bunu, sana aşkı unutturup şehveti karşılamana yönelik planımdaki ilk ders olarak kabul et." "...!" "Benim için yatağa uzan, Isa." Belle bu katı emir karşısında boğazının kuruduğunu hissetti. "Ben... ben..." Başladı ama bu gece kendisini bağışlamasını sağlayacak hiçbir söz bulamadı. Neyin içine girmişti böyle? Belle, midesinde derin, kemiren bir korku oluşurken düşündü. "Seni yatağa ben mi taşımamı istersin, yoksa kendin mi yürümek istersin?" diye sordu Rohan, sesinde ve gözlerinde karanlık bir neşeyle, onu bir şahin gibi izlerken. Onun gergin olduğunu görebiliyordu ama ne yapabilirdi ki? Kendisi onun dünyasına girmişti. Belle yavaşça, sanki geciktirmek bu korkunç olayın bu gece olmasını engelleyecekmiş gibi, salyangoz hızında yatağa doğru yürümeye başladı. Onun hemen arkasından geldiğini hissedebiliyordu. Yatağa ulaştığında, titreyen elleriyle perdeleri kenara çekti ve dikkatle yatağın kenarına oturdu, elleri kucağında sinirli bir şekilde katlanmıştı. Onun delici bakışlarını üzerinde hissetti ama ona bakmaya cesaret edemedi. "Uzan," diye yumuşakça emretti. YETİŞKİN İÇERİĞİ, TECAVÜZ İÇERMEZ!!

Kırık bir kurttu — susturulmuş, yaralanmış ve onu koruması gerekenler tarafından terk edilmiş. İlk eşinin bir yıl süren tarifi imkansız istismarı ve acımasız reddi sonrası, Phoebe ölmeye hazır bir şekilde yabani doğaya kaçtı. Bunun yerine, kâbuslarından bile daha karanlık bir adamın kollarına düştü — Deli Kral, Perry. Acımasız. Sahiplenici. Dokunulmaz. Onu ilk karşılaştıkları anda işaretledi, onu hem korku hem de arzuyla titreten vahşi bir iddia ile kendisine bağladı. Ama zalimliğinin ardında kendi şeytanlarıyla musallah olan bir adam gizleniyor — ve küllerine krallıkları yakabilecek derecede şiddetli bir aşk. Savaş yaklaşır ve Phoebe'nin geçmişindeki hayaletler geri dönerken, Kral'ın acımasız planı onu bir zamanlar kendisini yok eden canavarlarla yüzleşmeye zorluyor. Şimdi, korkutucu geçmişi ile onun için dünyayı yok edecek tehlikeli bir adamın aşkı arasında sıkışmış Phoebe karar vermek zorunda: Onun Kraliçesi olarak yükselecek mi... yoksa onu Kral yapan çılgınlığa mı yenik düşecek?

Sunshine Rays follows the extraordinary journey of Hermione Granger-Malfoy, the daughter of two worlds once thought irreconcilable—the brilliant Muggle-born witch and the pure-blood Slytherin heir—who becomes the catalyst for a new legacy in the wizarding world. From her early days at Hogwarts, grappling with identity, prejudice, and expectation, to her rise as a gifted student, Quidditch Chaser, and unifying force among rival houses, Hermione’s story is one of resilience and transformation. Through love, loss, and unyielding courage, Hermione and Draco Malfoy challenge ancient blood laws and societal hatred, culminating in a groundbreaking marriage that forges the first Trueblood lineage—an emblem of unity blending raw adaptive magic with ancestral power. Yet peace is fragile; dark forces seek to fracture their family, forcing Hermione and Draco to confront the scars of their pasts and the darkness threatening their future. Amidst political turmoil, emotional battles, and the quest for acceptance, Sunshine Rays is a tale of enduring love, the shattering of prejudice, and the forging of a new path where strength arises from diversity, and healing comes through connection. It is a story that asks: Can the chains of history be broken, and can love truly rewrite destiny? ___ Thanks to all my readers, I have finally made a playlist based on this story. Here it is!: https://open.spotify.com/playlist/3Y8GL5uTMEwmKJDGNDsxHT?si=79902300dde3414e

what will you do when you unexpectedly cross paths with a person trying to end his or her life? act as if they don't exist? call help? calm them down? call them crazy?! yes, most of us would do one of those things. however, the case here is different. Ezra Jacobson decides to blurt out the first thing that comes to his mind to Viola Celeste. but you know what they say 'desperate times call for desperate measures'. that was exactly the case here. or was it? read to find out because it's either they save each other or drive each other into further oblivion. as I said read to find out :) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ sneak peak: "you have 2 months" I found myself saying without looking him in the eye "what?" he asked "you said nothing ever deserves what I was going to do but do you really think that this life is worth living?" I ask raising my head to meet his eyes now "do you," I start slowly, "really believe that?" I wait for his answer and scan his face for any ungenuine emotions. "yes" he declares in determination and I ,for a moment, believe him He came closer and I stood my ground not wanting to show that he affects me in anyway. He stood directly in front of me his chest touching my arms which are wrapped around my own chest. He put one finger under my chin and raised my head to meet his eyes. He lowered his head toward mine and I tensed and was a bout to push him away but he tilted and breathed gently in my ear. "yes I do believe so viola the world is so much more than you think" he said with caution and took one of my the hands that are now beside me and placed it on my heart "can you feel it?" he asked and I nodded "That is called purpose. You're alive for a reason so don't ever give up" he coaxed and right then and there I wanted to know if I can really believe him. He backed away from me "I accept your challenge Viola" he said in a low voice and I loved the way my name rolled of his tongue.

In the dystopian city of Rylos, where the government dictates love through a behavioral score-based lottery, Nico Knight is a man who’s always gotten what he wants. A nightclub tycoon with a reputation, he’s never had to answer to anyone until the lottery pairs him with Odalis, a quiet librarian with an air of calm that feels almost too controlled. To Nico, Odalis is a puzzle of a woman too ordinary, too unremarkable to pique his interest. But there’s something about her stillness that begins to intrigue him. Beneath the surface, he senses a storm she’s carefully hiding. Nico finds himself questioning whether he really knows what he wants or if his true challenge lies in the mystery of Odalis herself. (Sneak peak scene) Nico slouched on the couch, drunk, eyes fixed on Odalis as she read, the quiet hum of the room wrapping around them like a soft cocoon. Nico: You know, I never imagined a woman like you would be in my life. Quiet, composed... not my taste. Odalis (without looking up): And what did you imagine? Nico: Someone like me. Loud. Reckless. Odalis: Sorry for the disappointment. He blinked, his eyelids heavy, the pull of sleep growing stronger. Nico: “You’re like... an angel, in the wrong place.” His head dropped back, surrendering to sleep. Odalis glanced at him, a faint smile playing at her lips. Odalis (whispering): “You’re wrong, Nico Knight. Maybe the wrong place is exactly where I need to be.” She tucked him in, the soft rustle of fabric the only sound, and returned to her book. The silence between them now felt strangely comfortable.

Hanya cerita fiksi yang terdapat humor, romance, dan kisah seorang pelajar yang tiba tiba bertemu seorang dokter tampan yang sempat menjadi tetangga nya. Bila ada kesamaa nama, tempat, dan kejadian itu hanya sebuah ketidak sengajaan. #Purwakarta

(Edited cover! Pictures aren’t mine. This is my first fanfic! Pls go easy on me.) Team RAYS was an extremely strong team. They were rumored to be as strong as Team STRQ when they were at Beacon. One day on a mission that was assigned to them by Professor Ozpin. They were surrounded by Grimm on the edge of Argus. The Grimm’s target was Ray Adler, the lead of team RAYS, and a silver eyed warrior. Yes, Ray knew who she was and what she was. The Grimm slaughtered her teammates, they had managed to push her into the ocean before she got killed. But it cost them their lives. Now Ozpin needs her help again after a year of training and mourning. Ozpin asks her to watch over a fellow silver eyed warrior. What will she do now? After all her teammates are gone and she has nothing left. (I won’t do any full relationships because I feel it gets I the way of the story. But don’t worry! There will be at least some fluff!!)

HYPNOSIS: A trancelike state, artificially induced, in which a person has a heightened suggestibility, and in which suppressed memories may be experienced. Follow the lives of Aubrey and his husband, with the secrets surrounding their lives.

On a tournament day, a woman who wanted Shin Kayamura to find her unexpectedly appeared. He assured that she is an important person for him and unanticipatedly felt the urge to seek her. Shin perceived that this woman is still alive all this time. A mysterious man showed up in his apartment and tried to recruit him as his agency's member on the next morning. Shin knew that his first step doesn't seem to go right. He accepted the offer and marked it as his second step. He found a new purpose to try another different way of life; it is to venture to know the truth from the woman. Will Shin Kayamura find the reasons behind the sudden flashback after finding the woman? Will he encounter a more problematic conflict as he is on his mission?

Ray De Ravienne was standing in front of his now dead mother Princess Rose Algeria Ravienne. Despite not having an ounce of affection for his own mother with whom he never shared a word in his entirety of 10 years. He was curious. A curiosity whose reason was his mother. Now, at ten years old, her son stands over her grave, haunted by the enigma of her death. Why did no one mourn her? Why does the kingdom doesn't care about her at all? Why does a woman who stood at the top of the social society once is passing away in such stillness? And how could a woman who clung to him so tightly simply vanish without a trace of sorrow?