Chapter 36: Chapter 34

Sobrang bilis ng araw at eto na't malapit ng matapos ang dalawang buwan na ibinigay sa kanila ng Hari. Sa lumipas na ilang araw ay sinigurado ni Ignis na pupunuin nila ng masasayang ala-ala ang mga nalalabing linggo at araw.

He wants to make her happy before he leave. He wan't to make it up to her. Gusto niyang itama mga pagkakamali niya noon. Gusto niyang bumawi kay Alois.

He's scared and he's not like this back then. When Alois left him, wala na siyang kinatakutan. Everytime he was sent to another territory to resolve a conflict he doesn't get scared. Nangyari na kasi ang kinakatakutan niya— and that's when she left him, when Alois left him.

He become cruel and fearless. He can kill someone like he used to. He can draw his sword and covered it with a blood. He can ruin someones life with just a snap of his finger, but he's not like that anymore.

Kasabay ng pagbalik ni Alois ay ang pagbalik ng bagay na kinakatakutan niya— iyon ay ang iwanan ulit siya ni Alois.

Pero ngayon, muling nadagdagan ang takot niya. He's going to become a father soon, magkakaroon na sila ng pamilya ni Alois, magiging masaya na ulit sila. Hindi niya malaman kung bakit biglang nabalot ng takot ang puso niya, takot na baka siya naman ang mawala sa mag-ina niya.

Of course, he'll win the war. He'll comeback raising their empires flag. He'll comeback to the empire and to his family.

Napabalik sa sarili si Ignis nang ikaway ni Alois ang kamay nito sa harap ng mukha niya. Kasalukuyan silang nasa sala ng kanilang bahay. Kakatapos lang kasi nilang kumain ng tanghalian at ang pag-tambay sa sala ang nakasanayan nilang gawin pagkatapos ng tanghalian. He looked at her and gave her a smile.

"Ang lalim ng iniisip mo ah." Ani Alois. Nakakunot ang noo nito. "Babae 'yan ano?"

Saglit na natulala si Ignis sa narinig. Alois' eyes was now filled with rage. Parang mananakit ito anumang oras. She's like a lioness who's ready to attack.

"Aba't! Bakit hindi mo ako sinasagot, huh?!" Alois raised her right fist. "I'm telling you, Ignis—"

"You're right, babae ang iniisip ko." putol ni Ignis sa sinasabi nito.

Alois gasped.

"HOW DARE YOU!"

"A woman who's like a lioness yet she's still the most adorable and gorgeous in the whole world. A woman who has a bump on her tummy yet she's still the sexiet woman I've ever seen in my life." Aniya atsaka hinawakan ang kamay ni Alois. Pinagsiklop niya ang kamay niya sa kamay nito.

"The woman who's infront of me, holding my hands." Dagdag niya bago halikan ang kamay ni Alois.

Namula ang pisngi ni Alois. She stared at him for a second before she avoid Ignis' gaze. Para kasing matutunaw siya sa titig nito. And she can't handle Ignis' gaze.

"I swear to all fvckin' saints, Ignis. Iiwan ulit kita kapag nambabae ka."

"You can't leave me." He smirk.

Tinaasan naman siya ng kilay ni Alois.

"Wow, parang confident na confident ka sa sagot mo ah." This time, si Alois naman ang ngumisi. "At paano mo naman nasabi?"

Binitawan ni Ignis ang kamay ni Alois. Nanatiling tahimik si Ignis nang gawin niya 'yon, while Alois' clueless. Sa isang iglap lang ay magkadikit na ang kanilang ilong. Konting galaw na lang at maglalapat na ang kanilang labi.

Saglit na napapikit si Alois nang maramdaman ang mainit na paghinga ni Ignis.

"Because you love me."

Idinilat ni Alois ang mata. Kamuntikan na siyang maduling nang tingnan sa mata si Ignis.

"I'm not kidding, Ignis. Iiwanan kita kapag nambabae k—"

Nanlaki ang mga mata ni Alois nang tuluyan ng lumapat ang mainit at malambot na labi ni Ignis sa kanyang labi. Nang una ay gulat pa siya, pero hindi rin nagtagal ay unti-unti na niyang naipikit ang mata.

Ignis cupped her face at mas lalong pinalalim ang halik. Alois was now breathless. Unti-unti ay napasandal na si Alois sa sofa. Ang kaninang kamay ni Alois na mahigpit na nakakapit sa tela ng suot niyang dress ay nakapulupot na ngayon sa leeg ni Ignis.

Saglit na humiwalay si Ignis. Ngayon ay parehas na silang habol hininga, parehas na namumula ang mukha.

"Shall we continue this—" Inilapit ni Ignis ang mukha sa tainga ni Alois. "In our bedroom." He whispered.

Mariing kinagat ni Alois ang ibabang labi.

"Be gentle or else, Our little bean will kick the hell out of ya." Nahihiyang aniya.

Natawa si Ignis sa narinig. "Out little bean can't kick."

"Of course he— or she can! nitong mga nakaraang araw, may nararamdaman akong parang gumagalaw." Tila bata na pagkukwento ni Alois.

"I swear, Ignis! I can feel movements inside my tummy." Saglit na tumigil si Alois. "O baka pagkain lang 'yon?" she whispered pero hindi 'yon nakatakas sa pandinig ni Ignis. Natawa ulit ito.

"Honey, our little bean is still not capable of doing a big movements." He said, using his husky voice that makes Alois' jaw dropped.

"What did you just say?"

"Our little bean is still not capable of—"

"You called me— honey."

Tumango si Ignis. "You didn't like it?"

"Simula ngayong araw, honey na ang itatawag mo sa akin." Nakangiting ani Alois. Bakas sa mukha nito ang saya. Kitang-kita nga rin sa mukha nito na gustong gusto niya ang narinig, ang pagtawag sa kanya ni Ignis ng 'Honey'

"Ayaw mo na ng My Queen?"

Umiling si Alois. "I prefer honey. Simple lang pero ang sweet at ganda pakinggan."

"Kaya simula sa araw na 'to, Honey na ang itatawag mo sa akin."

Ignis nodded his head as an answer. Hindi mawala wala ang ngiti sa labi niya.

"Yes, Honey."

Muli niyang hinawakan ang magkabilang pisngi ni Alois.

"Honey, why don't we go upstairs and continue what we're about to do."

Akmang sasagot pa sana si Alois ngunit inunahan na siya ni Ignis. Inilapat niya ang hintuturo sa labi ni Alois.

"Let's make love, honey. I heard it's good for our little bean."

Namula lalo ang pisngi ni Alois. Akmang bubuhatin sana siya ni Ignis nang biglang sumulpot si Lithana. Wala sa oras na naitulak ni Alois si Ignis. Kamuntik pa nga itong mapahiga sa sofa na kinauupuan nila nang dahil sa lakas ng pagkakatulak sa kaniya ni Alois.

Lithana bowed her head. Nanatiling malamig at walang emosyon ang mukha nito.

"Pasensya na ho sa abala." She said. Sa ikalawang pagkakataon ay yumuko si Lithana.

"Your majesty, pinapatawag ka ng mahal na hari."

Ang saya na nararamdaman nila Alois at Ignis kanina ay naglaho ng parang bula. Ang saya na bumabalot sa puso nilang dalawa ay napalitan ng kaba.

Hinawakan ni Alois ang kamay ni Ignis na siyang naging dahilan para ibaling ng lalaki ang tingin sa kaniya.

"Ignis."

Hinawakan din ni Ignis ng mahigpit ang kamay ni Alois.

"I'll be back." He said before he kissed her. "Don't worry, now go upstairs and wait for me."

Tumango si Alois. Ang mahigpit na pagkakahawak nito sa kamay niya ay dahan-dahang lumuwag.

"Lithana, stay here."

Yumuko si Lithana.

Hindi rin nagtagal ay nilisan na ni Ignis ang kanilang bahay. Wala ng ibang nagawa si Alois kundi ang sumilip sa bintana at sundan ng tingin si Ignis hanggang sa tuluyan na itong maglaho sa paningin niya.

CREATORS' THOUGHTS
imsinaaa

I'm so sorry for the very late update! I'm not feeling well for this past few days. I actually welcome Christmas and New year with a fever. Migraine became my bestfriend too that's why it took a long time before I finished writing this chapter. Hope y'all understand UwU~

comment 3 comment

Vote

SEND GIFT

Load failed, please RETRY