Chapter 3: Ikalawang kabanata
Sa pananaw ni Michelle
"Bakit nandirito nanaman ako?" Tanong ko sa sarili ko dahil nandito nanaman ako sa mala mansyon na bahay ko. Huminga ako ng malalim siguro nga ay dapat dito muna ako mas gagaan ang pakiramdam ko.
Umupo ako sa salas at nagisip ng makakain lumutang naman ang mga masasarap na iniisip ko, isang platito ng lasagna at masasarap na panghimagas.
Pagkatapos ko kumain ay nanood ako ng television "parang sa totoong buhay lang*sigh*" bulong ko sa sarili ko, ang palabas ay ang mga paborito ko noon.
Pagkatapos kong manood ay nakaisip ako ng paraan para makaipon ako ng self confidence na hindi pinagtatawanan ng mga tao.
May papalapit na patimpalak at sasama ako , ipapakita ko ang kaya ko pero kaylangan ko munang magensayo nagisip ang ng isang entablado na madaming nanonood ngunit ito ay mga kathang isip ko lamang, umakyat ako ng entablado at feel na feel ang pagpeperform ko sa harapan huminga ako ng malalim pinagpag ko ang aking damit at naging isang formal attire suit
Ngumiti ako ang ganda pala talaga magkaroon ng pagkakataon na magkalucid dream!.
"life is not always happy, there are times when you will faint and lose the will to live in the world you belong to."
Napabuntong hininga ako iniisip ko ang mga pagsubok na pinagdaanan ko.
"There will be trials, that you will have to overcome, it will be difficult but it will make you stronger."
Huminga ako ulit ng malalim pinipigilang umiyak at itinuloy ang on the spot na speech
"our father left us, He chose his mistres, my mother loved him dearly." Di ko maituloy ng maayos ang gusto kong ilabas dahil naaawa ako kay ina
"I can only prove that love will never be forced. you cannot force yourself to return the love you gave to someone as before..."
Iniisip ko ang masasayang alaala naming pamilya, mga kulitan harutan minsan pa nga ay nilalambing ni ama si ina lalo na pag ito ay bigla bigla nalang nagtatampo ang ganda nilang tignan napaka perfect ng tambalan nila, hindi na ba maibabalik yun madaming bata ang nakakaranas ng nararanasan ng pamilya namin sana malagpasan namin ito.
*Boogsh*
Napatigil ako ng may narinig akong kalampag sa may pintuan, matapang ko itong sinundan, nakakarinig ako ng yapak ng mga paa papalapit sa puno.
Paano nagkaroon ng ibang tao sa panaginip ko wala naman akong inisip na isang tao ah!
Sa pananaw ng hindi kilalang bagong tauhan
tumakbo ako ng mabilis papalayo ng pinto, baka makita niya ako at hindi na ako papasukin sa panaginip nya, hindi maari gusto ko nakikita ko siya lagi.
"Napakagaling pala nya sa pag eespeech ah, hindi ko mapigilang mahulog sa kanya" bulong ko habang nagtatago sa likod ng puno, naririnig kong naglalakad siya papalapit sa tinataguan ko.
"May tao ba dyan?" Ang ganda nya pag natatakot siya, kabado siya hahaha baka pag bigla akong lumabas mahimatay siya hahha at mabangungot. Pero....
"Damnn ang ganda nya!" Patay na... napapikit nalang ako...Ang ingay ko shit hanggang dito nalang siguro di ko na siya mababantayan dito.
"Hey!?" Dahan dahan kong inangat ang ulo ko, nandito siya sa harap ko nilalahad nya ang mga kamay niya, totoo ba ito?
"Uy ? Okay kalang ba bakit takot na takot ka?" Parang bumagal ang oras, napapatulala nalang ako sa ganda niya
"Saka bakit ka nandito?, Paano ka nakapunta dito?" Di ako makapagsalita dahil sa nakikita ko ang princessa ko kinakausap ako, napakaganda talaga nya.
Pagkatayo ko ay agad ko siyang nginitian, dahilan upang mag kunot ang noo niya, "Ang kyut paden nya kahit galit" arghhh
"Teka hindi kaba nakakapagsalita?" Hinawakan nya ang mga kamay ko at parang humihingi ng kapatawaran.
"Hindi , napatulala lang ako sa kakaibang gandang taglay mo binibini" pansin kong namula ang mga pisnge niya kinikilig sya!
"Tara nga sa loob madami pako itatanong sa iyo" walang pangangambang akong sumunod sa kanya , napakaganda na nga niya ay napakabait pa maswerte ang mapapangasawa niya sa totoong buhay.
"Maupo ka kukuha kita ng kape" paalis na siya at papunta sa kusina nangpigilan ko sya-"huwag na binibini (ko) hindi naman ako magtatagal dito" umupo siya agad sa tabi ko at nagsimulang magtanong.
"Paano ka na punta dito?" Diretso nyang tanong sa akin na ikinabahala ko baka magalit siya dahil hindi ako nagpaalam na pumasok dito sa panaginip nya.
"I-isa kasi akong dream traveler" bakas sa mukha nya ang pagkagulat, hindi ba nya alam na may mga ibat ibang klase ng lucid dreamer?
"Dream traveler? Ano iyon ?" Tama nga ang hinala ko HAHAHA
"Ang mga dream traveler ay may kakayahang pumasok sa panaginip ng kanilang nais puntahan at tirhan" siguro sapat na ang sinabi ko sa kanya, hindi naman ata makitid ang utak ng aking binibini, mukha siyang matalino.
"Tirhan? Bakit di ba kayo nagigising sa totoong buhay?"
"-ahmm ano kasi, -ah oo yun nga, hindi naman sa ganoon binibini na bubuhay din ang katulad ko sa tunay na mundo ngunit mas matagal kaming natutulog kaysa sa normal na lucid dreamers gaya mo" bakas sa mukha nya ang pagkamangha, ang ganda tlga ng kanyang mukha.
"Ah ganoon ba bat dito mo napiling tumira? At sino ka?" Pwede ko bang sabihin na kaya ako nandito dahil mahal ko siya? Maniniwala kaya siya?
"Ahm kasi mahilig ako magbantay ng mga bagong nag lulucid dreaming kaya ikaw ang napili ko" napatungo sya at ngumiti
"(At saka ang ganda mo kasi)" bulong ko
"QUE?, Ano iyon ginoo?" Hindi ko alam na nagamit sya ng lengwaheng aking nakasanayan magkakasundo kami nito.
"Wala sige gumising kana babantayan ko ang tahanan mo" ngumiti naman sya at nagpaalam saka tuluyang naglaho.
"Napakagandaaaaaaa mo aking binibini hindi ko pinagsisihang tumira sa iyong panaginip" lumabas ako at huminga sa tabi ng puno kung saan kitang kita ko ang buong mansion niya, dito mababantayan ko ang mansion niya at makakasiguradong walang ibang makakapasok ayaw kong mapahamak siya at dito na rin ako dinalaw ng antok.
"Sana bumalik ka agad" bulong ko sa sarili ko hanggang hindi ko napansing tuluyan na akong nakatulog.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone