Chapter 156: Jin (Chapter 1)
ISANG gabi ay nagising si Jin dahil may kamay na nakahawak sa kanyang pagkalalaki na noon ay sobrang tigas na. Nanlaki ang kanyang mga mata at kumabog ang kanyang dibdib. Nagpo-protesta ang kanyang kalooban at hindi alam ang gagawin.
Madilim sa loob ng kanyang kwarto kaya hindi pa niya masigurado kung sino ang lumalapastangan sa kanya. Pero may namumuo ng hinala sa kanyang isipan kung sino iyon.
Napakagat labi siya nang sinimulang laruin nito ang butas sa dulo ng kanyang ari. Alam niyang namamasa na iyon sa dami ng pre-cum. Ramdam na ramdam niya ang pagpintig-pintig ng kanyang katigasan.
Ayaw man niyang aminin pero nasasarapan talaga siya sa kakaibang sensasyong nararamdaman nang mga sandaling iyon. Saglit niyang nakalimutan kung sino ang gumagawa no'n sa kanya. Nag-iinit siya at nadadarang sa kapahangasan ng kung sino man ang may gawa no'n.
Napapikit siya nang biglang sinalsal na nito ang kanyang kahabaan. Hindi nito halos nahawakan ng buo ang mataba niyang ari. Hinayaan niya pa rin. Dinadama lang niya ang kakaibang sarap. Alam niyang malapit na siyang labasan. Nararamdaman na niya ang mainit niyang likido sa kanyang dalawang bola.
Ilang sandali lang ay may biglang dumila sa kanyang kanang utong. Muntikan na siyang napaungol dahil doon. Mas lalo niyang diniin ang pagkakakagat sa ibabang labi. Bumibilis na rin ang kanyang paghinga. Tuluyan nitong sinuso at sinipsip ang kanyang mga utong habang mabilis na nitong sinalsal ang kanyang pagkalalaki na parang bakal na sa tigas.
Pero bigla siyang bumalik sa tamang pag-iisip. Naisip niyang hindi iyon maaari. Hindi siya dapat magpalabas sa pagkakataong iyon. Hindi puwede. Isang malaking kasalanan ang nangyayari.
Hindi na siya nakatiis kaya hinawakan niya ang kamay na iyon na patuloy sa pagsalsal ng kanyang katigasan. Puwersahan niyang inalis iyon.
"Sino ka?" mariin niyang tanong.
Saglit na katahimikan ang nangyari at hindi sumagot ang lumapastangan sa kanya.
"Sino ka?" pag-uulit niya. Pero sa isip niya ay naglalaro na kung sino iyon.
"Jin, pagbigyan mo naman ako."
Mas lalong nanlaki ang kanyang mga mata. Napanganga siya. Hindi siya makapaniwalang nakaya nitong gawin iyon sa kanya. Pero inaasahan na niya iyon kung sino.
"Din? A-ano 'tong ginagawa mo ha?" tanong niya sa kanyang kambal.
Bumangon na siya mula sa higaan. Binuksan niya ang ilaw. Nakaupo sa higaan niyang yari sa kawayan si Din. Lumuluha pa ito. Nagawa pala nitong hubarin ang kanyang suot na boxer. Sanay kasi siyang boxer lang ang kasuotan kapag matutulog na.
Galing kasi siya nakipag-inuman kaya hindi agad niya namalayang may kababalaghan na palang ginagawa sa kanya ang sariling kapatid.
Alam niyang bakla ang kanyang kambal pero nirespeto niya iyon. Siya lang ang bukod tanging nakakaalam. Walang ideya ang kanilang mga magulang sa totoo nitong katauhan. Dalawa lamang silang anak. Magkambal nga sila.
Napilitan kasi itong magtapat sa kanya nang minsan ay nahuli niya itong ginagamit ang lipstick ng kanilang ina at isinuot pa ang daster. Noong una ay nahihirapan siyang tanggapin ang kabaklaan ni Din.
Pero napag-isip-isip niyang kahit ano'ng mangyari ay kapatid pa rin niya ito. Isa pa, mabait naman ang kanyang kapatid. Kaya sa pagkakataong iyon ay labis talaga ang naramdaman niyang disappointment para rito. Tuluyang bumaba ang kanyang pagtingin sa kapatid.
"Jin, gusto kita," humihikbing sabi ni Din. Yumuko ito.
"Din, magkapatid tayo. Hindi puwede ang iniisip mo," mahinahon niyang sabi. Ayaw niyang marinig sila ng kanilang mga magulang.
Natahimik si Din at patuloy lamang sa pag-iyak.
"Kailan mo pa 'to ginagawa sa akin ha? Kailan pa?" mariin niyang tanong. Nakatayo lamang siya sa harapan nito.
"Jin, matagal na kitang gusto. Hindi ko alam kung bakit. Pinipigilan ko naman e pero gusto talaga kita. Pero ngayon ko lang 'to ginawa sa 'yo. Sumpa man. Hindi ko na napigilan, e. Noon pinagmamasdan lang kita, inaamoy kita pero hindi mo lang siguro napansin. Pati mga hinuhubad mong damit at brief ay inaamoy ko. Palagi rin kitang binobosohan kapag naliligo ka. Gustong-gusto talaga kita, e."
Nagulat si Jin sa mga ipinagtapat ng kambal niya. Wala siyang kamuwang-muwang sa kahalayan ng sariling kapatid. May namuong poot at galit sa kanyang dibdib nang mga sandaling iyon.
"Grabe ka, Din. Nagawa mo sa sarili mong kapatid 'yon? Marami namang lalaki, bakit ako pa?" sumbat niya.
"Patawad. Hindi ko naman ito ginusto, e. Pilit ko 'tong nilalabanan, Jin."
"Lumabas ka ng kwarto ko ngayon din. Pakiusap, Din, bago pa ako makalimot," tiim-bagang niyang sabi. Hindi talaga niya kayang tanggapin ang ginawa nito.
Pareho silang labing-siyam na taong gulang. Identical twin talaga silang dalawa kaya hindi kaagad makikilala kung sino si Jin at sino si Din kung pisikal na anyo ang pagmamasdan. Pero sa ugali, ibang-iba talaga silang dalawa.
Matapang kasi si Jin. Iyong tipong gangster. Mahilig makipagbarkada at may mga bisyo pa. Ni hindi na nga tumuloy pa sa pag-aaral sa college at mas piniling tumulong na lang sa ama nila sa pagsasaka.
Si Din naman ay iyong tipong nerd. Mabait. Tahimik. Matalino. Second year college na ito at itinuturing nga ng kanilang mga magulang na bukod tanging pag-asa nila para umangat ang kanilang pamumuhay. Scholar ito ng mayor nila sa kanilang lungsod.
"Jin, hindi ko sana gagawin ito sa 'yo kung hindi ko lang nalaman na pumapatol ka pala sa kung kani-kaninong bakla dito sa atin. Nagseselos ako sa kanila."
Napabuntong-hininga si Jin. Hindi naman siya puwedeng mag-deny dahil totoo naman ang pinagsasabi ng kambal. Madalas kasi ay nagpapabayad siya sa mga bakla para kahit papaano ay mabili ang mga gusto niyang bilhin lalo na para matustusan ang kanyang bisyong alak at minsan ay pagsha-shabu.
"Wala kang pakialam kung namamakla ako. Ang point ko, Din. Magkapatid tayo. Napakalaking kasalanan 'yon. Saan mo ba inilagay ang utak mo ha? Naturingan ka pang matalino. Bakit hindi mo man lang 'yon naisip ha? Gago ka pala, e. Pati ako tatalunin mo pa? Inapakan mo na ba ang utak mo?" medyo mataas na ang boses niyang sabi. Kumukulo na talaga ang dugo niya no'n sa galit.
Nagpahid ng mga luha si Din. Bumaba ito sa kanyang higaan. Sumisinok-sinok pa ito. Tuluyan nga itong lumabas ng kanyang kwarto. Pailing-iling na muli siyang nahiga sa higaan. Hindi pa rin talaga siya makapaniwala sa kababuyang ginawa ng kanyang kambal.
Akala niya ay walang malisya ang lahat. Matagal na pala siya nitong pinagnanasaan. Hindi na niya alam kung paano pa ito haharapin sa mga susunod na araw.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone