Chapter 16: Past: Family Manuel
"Ingat, Art!" Masiglang paalam ni Mrs. Manuel kay Art.
"Opo, thank you po!" Nakangiti si Art bago tuluyang umalis.
Agad namang bumalik sa loob ng bahay si Mrs. Manuel upang paghandaan ang kaniyang pamilya ng makakain para sa umagang ito.
Maya maya pa ay isa isang nagsidatingan ang kaniyang mga anak na kakagising lang.
"Goodmorning again, Mom!" Masiglang bati ni Drishti na muling bumaba, kakatapos niya lang maligo kaya naman sobrang bango nito.
"Goodmorning, take your seat and eat." Utos ng kaniyang ina kaya tumango siya 'saka umupo.
"Goodmorning, Mom." Mahina ang boses na bati ni Hillary sa kaniyang ina habang kinukusot ang kaniyang mga mata, halatang halata kay Hillary na puyat siya kaya nakapikit pa siya habang umuupo.
"Goodmorning, Dad!" Bati ni Drishti nang makita niya ang ama na nakangiti sa kanila.
"Morning, Dad." Masaya ngunit walang gana na bati ni Hillary sa kaniyang ama.
"Goodmorning, my princesses. Jin, let's eat, halika na rito!" Bati at utos ni Mr. Manuel sa kaniyang anak at asawa.
Minsan lang sila magsabay sabay kumain ngunit sa ang mga ganitong pagkakataon ay hindi nila pinalalampas upang makapag-usap ng masinsinan, tungkol man sa business o kaya sa eskwela. Masyadong busy sina Mr. at Mrs. Manuel ngunit kapag gusto nila ay gagawa sila ng paraan upang makasama ang kanilang mga anak.
Money without the love of his family is not important at all, ayan ang kasabihan ni Mr. Manuel na patuloy niyang pinatatakbo sa kaniyang utak. Aanhin pa ang pera kung hindi naman pamilya ang turing ng kaniyang pamilya sa kaniya.
Isa sa mga itinuturing na masasayang pamilya sa buong pilipinas ang pamilya ng mga Manuel. Sapagkat dati pa lamang ay tuwang tuwa na ang mga tao sa ipinapakita ng mga ito sa iba.
"How's school?" Tanong ni Mr. Manuel sa dalawa niyang prinsesa habang naghi-hiwa kaniyang pagkain.
"it's okay, Dad. Kinda stressful but you know, I'm Drishti the strongest among all." Natatawang biro ni Drishti 'saka uminom sa gatas na nasa tabi niya.
"Mom, the best ka talaga mag-timpla ng milk! Love you!" Pambo-bola ni Drishti sa kaniyang Ina na nginitian lamang siya.
Napatingin ang lahat kay Hillary na walang ganang kumakain.
"Oh, hillary are you fine?" Her Mom asked her but Hillary just nodded.
"Puyat ka ba?" Tanong ni Drishti sa kapatid kaya tinanguan niya lang ito muli.
"Just eat and go back to sleep. Do not force yourself go to school, okay?" Her Dad said.
"I have a lot of homeworks to pass today, Dad." Simpleng sagot ng dalaga sa ama.
"I'm gonna pass them!" Presinta ni Drishti ngunit umiling lang si Hillary.
"No, I can but Thank you, Ate." Hillary smiled.
"Hill, you know, your health is more important than that." Her Dad look at her.
"Dad, trust me okay? Kaya ko po. Hindi ko naman pipilitin sarili ko and it's my first time to do this." Nakangiti si Hillary sa kaniyang Ama.
"Ano ba kayo! Let her!" Iniabot ni Mrs. Manuel ang natitirang bacon na nasa lamesa kay Hillary para dagdagan ang pagkain ng anak.
"Thank you, Mom." She smiled.
Natapos ang kanilang breakfast at nagkaroon sila ng kaniya kaniyang buhay matapos nito. Si Drishti at Hillary ay naghahanda na patungo sa eskwelahan at ang kanilang Ama naman ay may business trip na pinaghahanda ng kanilang Ina.
"I'm going to school na!" Masiglang paalam ni Drishti bago umalis.
Sa kabilang banda, ay si Art na nasa isang convenience store na malapit sa kanilang school upang bumili ng paborito niyang inumin.
"100 pesos, Sir." and Art handed 1,000 pesos to the cashier.
Mabilis namang ibinigay ng cashier ang sukli kaya mabilis din siyang lumabas. Bago siya tuluyang maka-alis ay nakita niyang pumasok sa convenience store si Hillary. Sinundan niya ito at pumasok ulit sa loob.
Pinagma-masdan niya lang ako dalaga sa pag-kuha ng mga pagkain na nasa loob. Nang nakuha na ni Hillary ang kaniyang gusto ay agad siyang nag-tungo sa cashier.
Samantalang si Art ay nag-hintay sa labas habang nakahawak sa bulsa niya.
"Hoy?" Takang tawag ni Hillary kay Art.
"Uy, nandito ka pala!" Nakangiting bati ni Art. Tumaas ang kilay ni Hillary dahil sa naging pag-bati sa kaniya ni Art.
"What's with you?" Tanong ni Hillary 'saka nagpatuloy sa paglalakad.
"Hmmm, nothing." Sabay silang naglakad papunta sa kanilang school. Humiwalay ng daan si Art kaya nag-taka si Hillary pero hindi niya na lamanag pinansin.
Nasanay na kasi siyang inihahatid ni Art sa room kaya nanibago siya nang hindi ito gawin ni Art ngayong araw.
"Hillary, come here." Utos ng Prof ni Hillary nang may mapansin na mali sa gawa ng dalaga.
"What is it?" Takang tanong ni Hillary.
"What's with this?" Nagulat si Hillary nang itinapon ng kaniyang Prof ang kaniyang papers sa lapag. Napatingin ang kaniyang mga kaklase.
"Sir, pinaghirapan ko 'yan!" Napalakas ang boses ni Hillary nang mabigla sa ginawa ng kaniyang Professor sa harap ng klase.
"Pinaghirapan, may maling isa!" Nanlaki ang mata ni Hillary nang makarinig siya ng sigaw mula sa ibang tao.
"My parents don't even yell at me! How dare you!" Pabalik na sigaw ni Hillary. Hindi mapigilan ni Hillary ang pag-tulo ng kaniyang luha dahil sa mga nangyayari.
"I don't care. Your parents are trash." The evil professor smiled and left.
Napa-upo si Hillary sa sahig. Her classmates are looking at her and no one tried to help her.
"Hi Sir, I'm sorry---" Malakas na sigaw ni Ada ngunit napatigil siya nang makita niyang naka-upo sa sahig si Hillary at wala ang kanilang prof.
Agad niyang tinulungan tumayo si Hillary 'saka inilabas ng classroom. Dinala niya sa clinic si Hillary dahil namumutla ang dalaga.
"Are you okay?" Tanong ni Ada kay Hillary ngunit hindi siya sinagot nito. inalalayan niyang ma-upo sa isa sa mga kama si Hillary.
"What happened?" Tanong ulit ni Ada ngunit umiling lang si Hillary at ngumiti ng malungkot.
"Can you let me rest here, for awhile?" Tanong ni Hillary kay Ada at agad naman itong tumango.
"Okay. Tawagan mo ako kapag may kailangan ka!" Nakangiting umalis si Ada.
Nahiga si Hillary sa kama habang nakatitig sa kisame. Isa isang tumulog ang luha niya. Kahit isang beses ay hindi pa siya napapahiya ng ganoon sa buong buhay niya.
Kakaisip niya nito ay naka-tulog siya at nagising na lamang ng may nakahawak sa kamay niya.
"Are you okay?" Tanong ng binata.
"What are you doing here?" Tanong ni Hillary pabalik kay Art.
"I'm worried." Diretsahang sagot ni Art.
Kinuha ni Hillary ang kamay sa pagkakahawak ng binata.
"No." Sagot ni Hillary habang inaalala ang mga pangyayari. Masyadong mabigat ang nangyari para sa kaniya. Hindi niya ito inaasahan kaya bitbit niya ang bigat ng pamamahiya ng kaniyang guro.
"It's okay. What you feel now is valid." Tumayo si Art at niyakap ang dilag kaya nanlaki ang mata ng dilag ngunit hindi niya napigilan ang sarili na umiyak.
"Why did I do so wrong to deserve that?" Hillary cried.
"Shhh." Dahan dahang hinagod ni Art ang likod ni Hillary upang i-comfort ang dalaga.
CREATORS' THOUGHTS 
pagibigly
pagibigly missed me? hahahaha char. I'm back :)) but expect slow updates because I have online classes. I hope you guys are safe and doing well. Thank you for 10,000 reads <<3
— New chapter is coming soon — Write a review
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone