Chapter 17: Kabanata 16
"Asan na ang mga designs ninyo?" our team leader asked. Agad naming ipinasa ang mga plates na ginawa namin for suggestion.
"Anyway, tatapusin ko lang ang design for the house of Mr. Jonel. Then, kindly please check it if there's something wrong."
"Yes, Ma'am." we said.
"Architect Grospe," tawag niya sa akin. Umangat ang tingin ko sa kaniya.
"We'll talk privately," tumango ako sa kaniya at umalis kami sa opisina. Nagtungo kami sa conference room upang mag-usap.
"Maganda ang mga designs mo at hinahangaan kita dahil duon. Halos lahat ng kliyente ay designs mo ang kinukuha. Hiring kase ang Grospe Group. Ang pinaka-sikat na company dito. Gusto mo 'bang lumipat? We are glad to offer you in their company since malaki ang benepisyo na makukuha mo roon. Ang sagot mo na lang ang kulang," paliwanag niya.
Hindi nila alam na father ko ang may-ari ng Grospe Group. Nagpanggap akong hindi ko sila kaano-ano. Daddy seemed so disappointed when he heard the news that I was hired in other company.
I heard Jerv and El were in Dad's company to take the OJT. Well, I don't know if Unra is there also. Malaki ang sweldo na nakukuha ko dito pero hindi 'yun sapat para sa akin dahil malaki ang bills ko at may binabayaran pa ako sa hospital.
"I'll think about it, Ma'am." I replied.
"Okay, just call me." she gave me a smile and we left the room.
Buong araw 'kong inisip kung lilipat ba ako o hindi. After ng work, nagderetso ako sa ospital para bisitahin si kuya.
"Kuya, they offered me a job in Dad's company. Balik ka na kuya, I need your lit advices." I chuckled while looking at kuya. My smile faded when his hands moved a little and he tried to open his eyes.
"Doc! Nurse!" I called for help outside ICU. Nagmadali naman silang pumasok at pinalabas ako. Mula sa glass window ay nakita 'kong gising na si kuya at may ginagawa silang hindi ko maintindihan. I think they are checking his vital signs? I am not sure.
Pinahiran ko ang luhang kumawala sa mga mata ko at palihim na napangiti dahil gumising na si kuya makalipas ang apat na buwan.
Thank you, Lord. Thank you, Mommy. Thank you for bringing back my brother.
"Anak?" lumingon ako sa gawi ni Daddy. I hugged him and cried on his chest.
"Anak, patawad." daddy kissed my hair and caressed it.
I felt daddy's love this time after so many years that he treated like I am not his child.
"Balik na kayo, mga anak ko." I felt his shoulders trembling. His voice broke either. I guess his crying and that made me cry even more.
Babalik ako, Daddy.
*****
After a week, nasa ospital pa rin si kuya to run more tests. Nakakangiti na siya at nakakagalaw ng maayos pero kailangan pa rin daw niyang manatili sabi ng doctor.
"Hello, kuy--" I suddenly stopped when I saw Sefa and kuya laughing.
Laughing like nothing happened, huh?
"Hi, 'lil sis." kuya greeted me. Inilapag ko ang mga pagkain sa table at agad naglakad palapit sa kama niya.
"I have some work to do, kuya. I'll just drop by after." I said in a cold voice and gave him a kiss on his cheeks before leaving his room.
I decided to drop by the Starbucks to get some coffee before going to work. As I received my coffee, I immediately turn back.
"Oh, God!" mabuti na lamang at hindi ko naibuhos ang kape dahil nasa likuran ko pala si Kyo.
"Can we talk?" his voice were cold again! Or am I just overthinking? What the hell!
"Uh, Yea." he turned his back without waiting for my reply. You're so rude!
Sinundan ko siya hanggang sa parking lot. He's walking too fast! Argh! Naka pumps pa naman ako at naka-formal attire tapos--- argh!
Tumigil siya sa side ng kotse ko so I stood infront of him.
"What is it?" I feel so hot because of my mood. Well, I am getting mad and that made me feel so hot!
"You will be my driver since hindi pa ayos ang kotse ko," napanganga ako sa sinabi niya.
"What the hell? Isang linggo na ang lumipas!" I screamed. He let out a heavy sigh.
"Ikaw ang may kasalanan. Yet, ikaw pa ang may ganang mag-demand." napapikit na lamang ako.
"Fine! Saan ka nagtratrabaho?" I asked him.
"I don't work. I am still on the last year," I think he's making me annoy even more.
"Then, where do you study?" I raised my eyebrow.
"I do home school. I do training," lalo akong nainis sa mga sinasagot niya.
"Saan kita ihahatid?"
"Tagaytay," My eyes widened. Ang layo! Fuck, mahal ang gas!
"Araw-araw?" tanong ko. He chuckled.
"Of course, not. Ano 'to liligawan mo ako?" I rolled my eyes.
"Ew! Mandiri ka sa sinasabi mo!" I screamed.
"M-W-F, drive me to UP Diliman. T-Th, sa Tagaytay. Saturday and Sunday, pwede mo akong i-date."
You do homeschool pero pumupunta pa rin sa UP Diliman? Seriously, dude? Bahala ka sa buhay mo.
"Whatever," I gave him a sign to go inside my car. Sa shotgun seat naman siya umupo. Ang kapal!
Since, monday ngayon ay inihatid ko siya sa UP Diliman. Tahimik lamang ang naging byahe namin and it was so awkward!
"Fetch me later." he didn't glanced at me and left me.
If you will leave, never come back pls. Hindi 'yung babalik na naman sa buhay ko para sirain at durugin ako ulit.
I sighed then went to the company. Pagpasok ko sa opisina ay nakita 'kong umiiyak si Chan sa aking pwesto.
"Chan? Bakit?" she keep on crying.
"Bestfriend kita diba?" she asked.
"Oo naman! Why?"
"Bakit mo nilihim sa akin?"
"Ang alin?" my heart began to ran so fast and I don't know why.
"Alam mo ang tungkol kina Aki at Tanya?" she looked at me with those panda eyes. I looked down and keep quiet.
"It's okay. Alam ko naman na hindi ako mahal ni Aki umpisa pa lang. Alam ko naman na hindi niya ako magagawang mahalin dahil meron ng iba sa puso niya. Pero alam mo kung ano ang masakit? 'Yung paglihiman ako ng taong akala ko kakampi ko." sinubukan 'kong yakapin siya pero agad siyang umiwas.
"Alam ko kaibigan mo ako at kaibigan mo rin si Tanya. Pero girl, wala naman sanang kampihan dito. Kawawa ako Ayii, ikaw lang ang kaibigan ko." we were both crying. Mabuti na lamang at wala pa ang iba naming kasama.
"Wala akong kinakampihan, Chan. Kaibigan ko kayo, mahal ko kayo. Hindi ko sinabi sayo dahil ayokong makagambala o maka-istorbo. I am sorry kung pakiramdam mo ay may kinakampihan ako. Sorry kung pakiramdam mo ay hindi ako naging mabuting kaibigan sayo." I finally talked!
"Hindi gawain 'yan ng mabuting kaibigan, Aesther." She shaked her head at mabilis na umalis sa opisina.
Napaupo ako sa pwesto ko at napaiyak.
Ilan na ang nang-iwan sa akin? I lost my count. Ako ba talaga ang mali? Fuck!
Pagsapit ng 5 pm ay wala akong nakuhang message galing kay Kyo kaya nagdesisyon akong magpunta kay kuya. Nakita ko naman sina El, Tans, Unra, Jerv, Andre, Sefa and a girl.
"Hello!" bumeso ako sa kanila at agad kumapit sa bewang ko si El. I miss this girl so much.
"Babe, you cried?" she whispered. I sighed heavily and slightly nod.
"Why?" tanong niya.
"Kwento ko mamaya," saad ko.
"Walang foods?" Tans asked.
I chuckled and ordered foods sa Food Panda. Marami-rami akong inorder dahil marami naman kami dito. Nagkwentuhan naman kami. El remained hugging me on my waist so I just remained silence.
Nakakatawa ang mga kwento nila at hindi naman ako maka-relate since separate ang pinagtratrabauhan namin ni Tanya kila Jerv, Unra at El. They are still in OJT. Napatigil naman kami sa pagtawa ng pumasok si Kyo, Amber at isang lalaki.
Bahagyang pinisil ni El ang waist ko kaya nagbigay ako ng pekeng ngiti for assurance. But she looked not convinced.
"Hi! Long time no see!" Maiksi na ang buhok ni Ams at blonde na ito.
"Kamusta ka na?" lumapit si Unra kay Ams para bumeso.
"Okay na'ko." she smiled infront of us.
Ako kaya? Kelan magiging maayos? Kapag masaya ako, wala 'pang isang minuto malungkot na naman.
"Meet Pierra Tolentino, my girlfriend." pagpapakilala ni Unra. El smiled at us but she's hurting inside.
"Meet Asheun Jade Castañero, my fiancèe."
Natigilan ako sa sinabi ni Ams. Akala ko ba si Kyo? Geez. Ano ba talaga ang totoo?
Bahala na 'nga kayo. Hilaw pa ang mga sugat sa puso ko. I can't bear bringin another scar again.
Pagsapit ng 9pm ay nagdesisyon na kaming lahat na umuwi. Si Sefa ang nagbabantay kay kuya since she insisted.
"Babalik ka sa company ni Daddy?" kuya asked. I slightly nod.
"That's good. Mag-aapply din ako duon once na maging maayos na ako. Have you met Daddy and Maple?"
"Yes, but for Maple and mommy--- No. The last time I met them--- I think a year ago?" maging ako ay hindi ko alam kung kelan ko sila last na-meet.
"You should be with them. Be happy, 'lil sis. Please." I gave him a small smile and kissed his cheeks. Nagpaalam na ako at bumaba na sa parking lot.
"Babe, sabay ako sayo ha?" El asked. Nakita ko siya sa tabi ng kotse ko kasama si Kyo. Pinatunog ko ang kotse para makapasok na siya.
"Saan kita ihahatid?" I asked Kyo in a low voice.
"Sa condominium mo. Beside yours," I nodded and went inside my mustang.
"Babe, san kita ihahatid?" I asked El while my eyes are infront. Mahirap na baka masagasaan kami, e.
"I'll stay in your unit muna, babe." tumango ako bilang sagot. Si Kyo ang nasa shotgun seat at sa likod naman si El. Halatang nagtataka si El kung bakit narito si Kyo.
Naging tahimik ang byahe namin hanggang sa makarating kami sa condo. Nang makarating kami sa unit ay pinauna ko si El maligo. Humeheram naman siya ng mga damit ko except for undies, of course. Since magkasize naman kami.
After ko magtake ng shower ay nagsuot lamang ako ng beige pajamas and dirty white pullover sweatshirt. We both wear black socks kase malamig dito sa unit ko dahil sa aircon at dahil na rin sa panahon.
Dahil na rin sa relasyon namin. Echos.
"Babe, bakit sumabay si Kyo satin kanina?" El asked while cooking. Ako naman ay naglilinis ng unit.
"Nabangga ko kase ang hood ng sasakyan niya,"
"ANO?!!!" she screamed.
"Nabangga ko kase ang hood ng sasakyan niya,"
"ANO?!!!!" she screamed, again.
"Nabangga ko kase ang hood ng sasakyan niya,"
Akmang sisigaw siya ng inunahan ko na si El, "Isa 'pang ano mo, ihahampas ko 'tong walis sa mukha mo!" pagbabanta ko at ipinakita sa kaniya ang walis na hawak ko.
"Gaga! Bakit 'yung sasakyan ang binangga mo?" pagtataray nito sa akin. Kumunot naman ang noo ko.
"Bakit?"
"Dapat 'yung hotdog ang binangga mo! Edi sana tumayo!" she chuckled. Pakiramdam ko ay namumula ang mga pisngi ko ngayon.
I mean, Oo, malandi ako pero kapag usapang ganyan waley ako 'day!
"Baliw!" sigaw ko. Rinig ko ang mga tawa niya sa kusina kaya napailing na lamang ako habang naglilinis.
"Ikaw ang driver ni Kyo?" tanong niya habang kumakain kami.
"Sadly, yes."
"Oh, edi sakyan mo!"
"Ang alin?"
"Siya!" halos ibato ko na ang tinidor na hawak ko kay El. Kabastusan ang alam!
"Pero di 'nga, ikaw na ang driver ni Kyo?" tanong niya uli.
"Oo 'nga! Ulit-ulit ka 'day!" saad ko.
"Saan mo siya hinahatid?"
"M-W-F, sa UP Diliman. T-Th, sa Tagaytay." nabulunan naman si El sa sinabi ko.
"My God! Goodluck sa pera mo panggas!" I chuckled. She's right, mahal ang gas jusko! Goodluck talaga kung may matira pa sa pera ko.
Nagkwentuhan pa kami tungkol kay Kyo at maging sa kanila ni Unra. Medyo maayos na rin si El. Bumabalik na ang dating siya. Puro kabastusan na 'nga ang sinasabi, e.
"Maaga ang alis ko bukas. Iiwan ko sayo ang duplicate key ng unit ko. Lock the windows and the door," saad ko.
"Yes serrr! Ay Ma'am pala." I glared at her and she just chuckled.
"What if ma-inlove ka na naman sa maling tao? 'Yung maling tao ang pinana ni Kupido." El asked out of nowhere. Nasa higaan na kami at tulala sa ceiling. She loves the design of my room. I placed the glow in the dark moon and stars in my room. Sa ceiling, specifically. Inilagay ko ito ng kalat-kalat. Ang mga ipininta at idrinawing 'kong portraits and landscapes ay idinikit ko sa walls. I even bought two paintings. The other one is abstract and the other one is the sea with a moon.
"Isa 'pang pana ni Cupid sa maling tao, ihahampas ko na sa kaniya ang pana niya." we both laughed.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone