Chapter 3: Escaped
"Saeng-il chukahamnida~ Saeng-il chukahamnida saranghaneun Novou-shi~ Saeng-il chukahamnida~♬"
I'm out of words. Nakalimutan ko. Anong date nga ngayon? September 30. Oh yeah. Science month namin doon sa school way back in the Phillipines. How could I forget when they're not? Stupid and pathetic me!
Andito sila. Ang mga sikat dito sa Korea na na nakakakilala sakin. Sila din ang lagi kong nakikita noon tuwing birthday ko. At sa pangunguna ni Lee Jong Suk na pinsan ko. Andito din sina Jang Geun Suk, Lee Hong Ki, Park Shin Hye, Lee Min Ho, Kim Tae Hyung... di ko nahalos makilala ang ilan but I'm sure they were our relatives from my father's side.
"I'd never expect that you will all remember my birthday. Kumawoyeo."
Lulan ng limo na ipinadala ni dad at pumunta na kami sa venue ng birthday ko which isa sa mansyon ni Dad.
Napaisip ako, kaya pala sapilitan akong kinuha ni Jong Suk dahil kaarawan ko. At paano niya ako natuntuon agad?! Nilingon ko siya na nasa tabi ko lang na nakatingin sa aking nakangiti.
"Yah! How did you track me in just a day?"
Ngumiti pa sya lalo, yung nakakalokong ngiti! Punyetang bakla.
"Just by video chatting you..."
And just by his playful smile--
"Punyeta! Naka uniporme pala ako nun! AARRRGH!!! "
"Yah! I told you I can't understand that language."
"SHUTTAP!"
Habang nagkakasiyahan ang lahat ay kasalukuyan akong nagbibihis. I'm wearing big loosy tshirt, black ripped jeans and my favorite black leather boots. I highly ponytail my long straight hair and put some light make up. I look myself in the mirror when suddenly someone knock the door.
"Who's that?" tanong ko.
"It's me cous. Faster! They were looking for you downstairs."
"Wait a minute." Sabi ko habang sinusuot ko ang relo kong itim.
"And what's with your outfit? Everyone wears tuxedos and gowns while you're just wearing something like you're going to escape? Ommo! Don't tell me..."
"Oh shut up. Of course not! It's my birthday Jongsuk. Why would I? Stop being so paranoid."
"Then why are you wearing that? It's your birthday, not attending a funeral."
"Haha. Funny." Sarcastiko kong tugon.
"Oh well, I'll just wait for you outside just to make sure you're not going to do something reckless." Sabi ni Jongsuk ng di ko siya na convince.
Ha! Kala siguro ni Dad maiisahan na niya ako ngayon. At ngayon pa talagang kaarawan ko!
Anong akala niya sa'kin? Tanga?! Kingama niya.
Ni-ready ko na ang mga dadalhin ko. Credit card, cash, phone, my other special and extraordinary gadgets then put them on my black leather back pack.
Gamit ang harness ay tinali ko sa bewang ko and the other end of it ay sa bintana and that's how I escaped. Gabi na kaya di ako mamamalayan ng mga guards.
I jumped off the fence at tamang-tama at kararating lang ni Lee Kyung Min with her big motor bike.
"Nice to see you again, Novou!" She smirk.
"Yeah. Whatever. Just hurry! I really need to escape or else Dad will lock me up like forever in the mansion." Sabi ko ng umandar na ang sinasakyan namin na siya ang nag drive.
"Are you going back to the Philippines?"
"Yes." Tipid kong sagot habang tinetext ko ang isa ko pang kaibigan dito sa Seoul which is ex lang din nitong si Kyungmin.
"You've been there. How about Japan?"
"Arggh! You know I can't." Reklamo ko sa suggestion niya.
Loko talaga eh alam naman niyang bawal ako sa Japan dahil maraming assets si Dad doon at malamang pagdating ko pa lang doon ay malalaman agad niya. Tawa lang ng tawa si Kyungmin.
Pagdating namin sa beach resort nina Kim Jung Shin ay agad niya akong niyakap.
"It's been a while, Novou!"
"Yeah right, Jung but let's just stop the drama coz I'm really in a hurry."
"Where is it?"
Si Kyungmin na ang nagtanong kay Jungshin ng mapansing may ka-contact na naman ako.
"Oh! I almost forgot. Here it is Nov. My birthday present for you. Happy birthday!" Masiglang sabi ni Jungshin habang itinuturo ang yatch sa di kalayuan.
"OHMYGHAD! This is too much Jungshin! I d-don't know what to say. T-thank you!" Natatameme akong pagmasdan ang regalo niyang yate.
Di kawalan sa kanya ang ganito since yatch talaga ang binebenta ng pamilya niya.
"It's nothing compared to how you helped me from the past." Sagot niya habang nakangiti. Muli ko siyang niyakap.
"Sorry to break the scene but Nov, I think men of your father are coming. Jongsuk texted me."
I hug the both of them at iginiya na ako ng driver sa yate para makaalis naagad.
"Don't forget to contact us if you need us." Pahabol ni Kyungmin .
Kasalukuyan akong nakahiga dito sa maliit na kwarto sa yate ni Jungshin. Gusto ko ng matulog pero sadyang gising pa ang diwa ko. Naalala ko ang nangyari kanina dahilan para tumakas na naman ako for the nth time.
Kung di ko lang narinig si Dad kanina malamang ay di na ako nakalabas ng mansyong iyon. Bago kasi marating ang aking silid ay madaraanan muna ang kay Dad and I overheard him talking to someone on the phone.
"After the party, make sure all the gates are lock and her room too when she gets inside. There's no way we're letting her escape again. Yes! I know my daughter, she'll escape after her birthday party. Of course! Haha I need her to know how to manage my business..." Sabi ni Dad.
Buti nalang at mabait ang mga kaibigan ko kahit matagal na noong huli kaming nagkakasama. Malamang maga-grounded na naman ang mag ex na sina Jungshin at Kyungmin sa mga magulang nito pag nalamang kasabwat sila sa pagtakas ko.
I hope not.
At dahil di talaga ako makatulog, naisipan kong i-on ang keypad kong cellphone, yung ginagamit kong cellphone pag nakapang-disguise akong ordinaryong tao lamang.
May sunod-sunod na text si Lee Jong Suk na puro tanong kung nasaan ako at ba't ko na naman naisipang tumakas. Si kuya Kiel na halatang si Jed ang nagtext at tinatanong ako kung ba't di nya ako makontak at ang huli ay si Jed mismo.
Binasa ko ang isa sa mga text niyang mahaba-haba.
"Novou, where are you?? Nag-aalala na ako ng sobra ba't wala ka na sa boarding house mo? Tinatawagan kita pero ba't di mo sinasagot? Is there a problem? You know you can tell me."
Tinawagan ko na siya. Isang ring lang ay sumagot na ito.
"Hello?"
"My God thank goodness! Nasaan ka ba Novou? Are you ok? May problema ba? I've been loo--"
"Hep hep hep! Calm down! Haha Ok lang ako. Lumipat kasi ako ng boarding house."
"Then why didn't you call me or atleast texted me man lang? Sobra mo akong pinag-alala!" Nahihimigan na ang galit at pag-aalala sa kanyang boses dahilan para mapangiti ako at makalimutang galing lang akong tumakas.
"I'm so sorry. Ahmm.. ano kase, na-lowbat tsaka na misplaced ko 'tong cellphone ko. Akala ko nga nawala eh. Kanina ko lang nahanap sa mga inimpake kong mga damit tsaka ko ni-charge and now tinawagan na kita kase nga fullbat na ulet. Sorry talaga."
"Ok ok. Ang importante ay ok ka. Saan ka ba lumipat at ng mapuntahan kita ngayon."
Ommo! Eh di pa nga ako nakakadaong ng Pinas! Think Novou, think!
"Ahmm.. NO! Oh I mean gabi na. Siguradong pagod ka and ahmm.. pagod din kasi ako kaka-arrange sa mga gamit ko. I hope you understand."
"Alright, tatawag ako bukas ng umaga. Just text me your new address. Miss na miss na kita."
"I miss you too. Sige pahinga na ako..."
"Wait.. baket parang ang ingay yata?"
Jusko! Napansin nya ang ingay ng makina ng yate. Haysssh!
"Ahmm..ano kase eh.. Yung boardmate ko sa kabila, may birthday yata? He-he"
Please bumenta ka alibi. Pleaseee!
"Hmm? Makakatulog ka ba niyan? Maingay ka mo."
"Of course! I'm used to it. Sige let's hang up na."
"Ok, i love you. Good night!"
"Good night. I love you more."
After ng tawagan namin ay tinawagan ko si Bruno. Ang loyal kong utusan sa Pinas.
"Good evening, Miss. Napatawag po kayo? Ano po ang ipag-uutos kayo?"
"Yes Bruno! Hanapan mo na naman ako ng bagong boarding house na kalapit na bayan sa dati kong boarding house tsaka and tell Sisa na gawin niya ulet ang madalas niyang ginagawa in this kind of situation."
"Ok Miss. Naiintindihan ko po kayo. Kami na ang bahala ni Sisa."
"And please make it happen right now nang di manghinala si Jed. Ido-doble ko ang hulog ng pera sa account ninyo. Thank you so much in advance. Bye!"
Alright! Problem solved. Let's call it a day.
Weekly Power Status
-- Power
Ranking 
-- Power
stone