Chapter 2: Ako nga pala si Dan dahil sa kahirapan ng buhay sa probinsiya napag isipan kung pumunta nang maynila.wala rin akong kasiguraduhan kung anong trabahong nag iintay sakin doon.

Unang araw ko sa maynila dahil nga wala nman akong pamilya na pwdeng matuluyan pansamantala muna akong tumuloy sa ilalim ng tulay habang wala pa akong mapasukang trabaho.sa tinutuluyan kung tulay ay karamihan sa mga nakikita kong dumadaan ay halos galing ng palengke kaya napag isipan kung mag alok ng tulong sa mga maraming mga bitbit galing ng palengke.meron nmang mga mababait na pagkatapos kung maihatid sa kanilang distinasyon ay binibigyan din nman ako ng tig 20 minsan sa iba sampo at meron din nmang mas matataas mag bigay.kaya sa tingin ko malaking tulong na para sa akin iyon.lalo na sa pagkain at personal ko na kailangan para sa aking sarili hindi ko namalayan na kumikita na pala ako sa isang araw mhigit 700 pesos dahil sa isang araw nakaka 40 to 50 katao akong naihatid sa pamamagitan lang nang pagbubuhat nang knilang mga pinamili.