บทที่ 1
บรรยากาศภายในห้องรับแขกที่เต็มไปด้วยความตึงเครียด หญิงสาววัยกลางคนนั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้าซีดเซียวแทบจะเป็นลมจับเมื่อได้อ่านข่าวของ ลูกชายที่ออกหนังสือพิมพ์พาดหัวหน้าหนึ่ง
"ยาดม ๆ อยู่ไหน" นิตยลัภย์พูดเสียงเหนื่อย ๆ ในขณะที่สาวใช้ คนสนิทก็รีบวิ่งไปนำยาดมมาให้ทันที
"ใจเย็น ๆ นะคะ คุณผู้หญิง" แก้วใจพูดปลอบ ซึ่งไม่ได้ทำให้รู้สึกดีขึ้นแม้แต่น้อย แต่ยิ่งทำให้คนฟังเดือดเข้าไปอีก
"ใจเย็น !" นิตยลัภย์ลุกขึ้นพูดมองลูกชายคนโตด้วยสายตาเดือดพล่านแสดงถึงอารมณ์ขุ่นมัว จนคำด่าบรรยายออกมาแทบไม่ถูก
"รู้ไหม แกทำอะไรลงไป !" นิตยลัภย์ตวาดลั่นด้วยความโกรธเกรี้ยว ใบหน้าสวยที่เริ่มมีริ้วรอยแดงก่ำด้วยความขุ่นเคือง
"ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนี่ครับ"
แทนไทตอบและมองด้วยสีหน้ารู้เครียด เขาไม่ได้ทำอะไรผิดแต่เป็นเพราะพวกนักข่าวชอบทำความวุ่นวายให้ต้องเดือดร้อน ทั้งที่จริงแล้วแทบจะไม่ไปยุ่งกับเรื่องวงการบันเทิงเลยสักนิด
"ไม่ผิด ! นี่แกยังจะมาพูดแบบนี้อีกเหรอ !" นิตยลัภย์ตวาดเสียงเข้ม สีหน้าแสดงถึงการรับไม่ได้ของข่าวที่ออกมา
"พวกนักข่าวชอบเสือก ตีไข่ใส่สี"
ชายหนุ่มสบถออกมาด้วยความหงุดหงิดใจ
"เสือกนั่นแหละดีแล้ว ฉันจะได้รู้ว่าแกไปทำอะไรไว้บ้าง ลูกชายฉันแต่ละคน งามหน้าทั้งนั้น โอ๊ย ๆ ฉันอยากจะเป็นลม" นิตยลัภย์บ่นพร้อมยกมือขึ้นกุมขมับ ลูกชายคนโต...แทนไทที่เธออุตส่าห์เลี้ยงมาเป็นอย่างดีหวังพึ่งให้ สืบทอดกิจการต่อจากสามี แต่ที่ไหนได้ดันไปมีข่าวกับดาราซะงั้น แถมยังเป็นดาราผู้ชายซะด้วย แล้วแบบนี้เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน !
ส่วนเตชินท์ลูกชายคนเล็กที่อายุห่างจากคนโตเพียงปีกว่าๆ จะให้เธอหวังอะไรได้ แค่เดินออกนอกเส้นทางที่เธอให้เรียนก็มากพอแล้ว แต่นี่วันๆ ไปมั่วอยู่กับผู้หญิงทั้งวันทั้งคืนไม่กลับบ้าน ทั้งมีข่าวหน้าหนึ่งขึ้นควงนางแบบดาราแทบทุกวัน
"คุณแม่ก็อย่าไปเชื่อตามข่าวสิครับ" แทนไทพูดขึ้น
"อย่าไปเชื่อ ! แกพูดออกมาได้ยังไง แล้วในข่าวจะไม่ให้ฉันคิดได้ยังไง"
"เรื่องโกหกครับ" เขาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"โกหก ! ภาพถ่ายชัดเจนแบบนี้แกยังจะเรียกว่าโกหกอีกเหรอ !" นิตยลัภย์ชี้นิ้วลงไปที่หน้าหนังสือพิมพ์ แทนไทลุกขึ้นไปหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา นัยน์ตาคมจ้องมองข่าวพร้อมรูปข้าง ๆ ข่าวด้วยความโกรธและโมโห
"ภาพนี้ไม่ใช่ผม!" เขาปฏิเสธเสียงแข็ง
"ไม่ใช่ ! จับมือถือแขนนี่หรือว่าไม่ใช่ !"
นิตยลัภย์ตวาดด่าลูกชายด้วยอารมณ์โกรธอย่างหยาบคาย
"ไม่ใช่ ผมมั่นใจว่าไม่ใช่ผม !" แทนไทตอบเหมือนเดิมทั้งที่ภาพนั้นแสดงออกมาอย่างชัดเจน ชายหนุ่มมองหนังสือพิมพ์ที่วางอยู่ตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ เขากัดฟันกรอด กำหมัดแน่นด้วยความเจ็บใจ
เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าใครเป็นคนคิดข่าวขึ้น !
มือของนิตยลัภย์ยังคงถือยาดมสูดดมเพื่อระบายความเครียดจากอกให้หายไป แต่ก็ไม่ลดลงไปได้ หัวใจแทบวาย ดีไม่พามาแนะนำตัวเธอคงอกแตกตายพอดีเมื่อรู้ว่าลูกชายตัวเองชอบผู้ชายด้วยกัน !
"งามหน้า จับมือถือแขนผู้ชายจนออกเป็นข่าว ฮึ ! อีกคนก็หายไปนอนกับผู้หญิงทั้งวันทั้งคืน ฉันอยากจะบ้าตาย" นิตยลัภย์นั่งลงบนโซฟาก่อนยกแขนขึ้นวางพนักพิงพร้อมกับส่ายหน้าสูดยาดม
แทนไทลุกขึ้นจากโซฟาในขณะที่เตชินท์เดินเข้ามาพอดี ชายหนุ่มมองใบหน้ากะล่อนของน้องชายเจ้าเล่ห์ที่ยิ้มให้เขาแบบขำ ๆ คงจะเห็นข่าวแล้วสินะ
ถึงได้รีบกลับมาที่บ้าน ไม่อย่างนั้นวันนี้คงไม่กลับมาที่บ้านอย่างแน่นอน
"สวัสดีครับพี่ชายสุดแมนของผม" เตชินท์ชายหนุ่มใบหน้าหล่อเข้มเอ่ยทักพร้อมกับหัวเราะออกมา
"สวัสดีครับคุณแม่สุดสวย วันนี้ผมกลับมาแล้วครับ" ลูกชายคนเล็กเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ พร้อมหอมแก้มของมารดาด้วยความชื่นใจก่อนจะหันไปยิ้มเยาะเย้ยให้กับพี่ชายคนโตที่เหล่ตามองด้วยความขุ่นเคืองก่อนเดินจากไป
"กลับมาได้แล้วเหรอ หรือว่าไปทิ้งไข่ไว้ที่ไหนอีกล่ะ" นิตยลัภย์พูดประชด พลางมองหน้าลูกชายคนเล็กด้วยความไม่พอใจเช่นเดียวกัน
"โธ่ คุณแม่ครับ ผมไม่กล้าอีกแล้วละครับ" เตชินท์พูดคำหวานพร้อมยิ้มแก้มป่องทำท่าออดอ้อน
"ฮึ ! พอกันเลย ฉันไม่น่าภูมิใจที่มีลูกชายเลยสักนิด"
นิตยลัภย์บ่นด้วยเสียงเครียด
ชายหนุ่มมองใบหน้าของมารดาพร้อมยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาอย่างมีแผน เมื่อปีที่แล้วเขาเกือบจะต้องสละโสดเพราะผู้หญิงคนหนึ่งที่อ้างว่าเขาเป็นพ่อเด็กในท้อง เรื่องวันนั้นทำให้เขาเครียดแทบเป็นแทบตายจนต้องไปขอความช่วยเหลือจากพี่ชายทั้งที่ใจจริงไม่เต็มใจสักนิด
แต่ถ้าไม่ได้พี่ชายช่วยเอาไว้ป่านนี้คงกลายเป็นพ่อคนโดยที่ไม่รู้เรื่องว่าจริง ๆ แล้วผู้หญิงที่ควงอยู่ก็ควงผู้ชายคนอื่นนอกจากเขาเหมือนกัน แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็เถอะเรื่องผู้หญิงเขายังเหมือนเดิม ควงด้วย นอนด้วย เที่ยวด้วย แต่ไม่มีใครที่เขามอบหัวใจให้จริงจังสักคน เพราะใช้ชีวิตโสดมีความสุขมากกว่าเยอะ !
นิตยลัภย์มองใบหน้าของลูกชายคนเล็กที่เอาแต่ใจจนเคยตัว ดีที่ไม่ไปทำใครท้องมาจนต้องพากันเดือดร้อนอีก
"อะไรกันครับ ก็พี่ชายสุดที่รักของคุณแม่ไง" เตชินท์เอ่ยขึ้น
"พี่ชายแก ! ฉันจะปวดหัวตายอยู่แล้ว เลี้ยงมาให้เป็นผู้ชาย..."
"พี่แทนก็เป็นผู้ชายนะครับ เพียงแต่เป็นผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกันเท่านั้นเอง" เตชินท์พูดพร้อมหัวเราะขำออกมาอย่างสนุก ไม่น่าเชื่อว่าพี่ชายจะเป็น
ประเภทชอบป่าไม้เดียวกัน ต่อให้ไม่เป็นแบบที่ข่าวลงก็ขอขำให้สนุกหน่อย
"แม่ไม่ยอมเด็ดขาด มีลูกชายทั้งทีจะให้มีคนรักเป็นพวกไม้ป่าเดียวกัน รับไม่ได้ !" นิตยลัภย์ประกาศออกมาลั่นห้อง
"แม่จะทำยังไงเหรอครับ ผมว่าพี่แทนอาจจะไม่กลับบ้านเลยก็ได้นะครับ ถ้าหากติดใจพระเอกดังคนนั้น"
เตชินท์ใส่ไฟเพิ่มจากเดิมที่มีอยู่แล้วให้ลามลุกขึ้นไปอีก
"แกคิดว่าแม่จะยอมให้ตาแทนอยู่กับพ่อพระเอกขวัญใจหรือยังไง ฮะ !" นิตยลัภย์หันมามองลูกชายคนเล็กที่ยิ้มให้ก่อนจะหลุดหัวเราะออกมา
"เปล่าครับ ผมว่าคุณแม่ต้องรีบจัดการหน่อยละครับ เรื่องแบบนี้รอช้าไม่ได้" ยิ่งพูดยิ่งใส่ไฟให้พี่ชาย ถึงไม่ใช่เกย์แต่ก็รู้ว่าพี่ชายเขาไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเลย
"พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง ?" นิตยลัภย์หันไปมองลูกชาย แววตาของเตชินท์เปล่งประกายแวววาวพร้อมกับรอยยิ้มที่มุมปากอย่างมีเลศนัย
"เปล่าครับคุณแม่ ผมหมายถึงว่าถ้าปล่อยเอาไว้นานพี่แทนจะล้ำเส้นจนแก้ไม่ทันนะครับ" เตชินท์เอ่ยขึ้น นิตยลัภย์ฟังที่ลูกชายคนเล็กพูดพร้อมกับคิดตาม ใช่แล้ว ยิ่งปล่อยไว้จะแก้ไขไม่ทัน แล้วเธอจะจัดการกับเรื่องนี้ยังไงดีล่ะ
"นี่ตาเต เราว่าแม่ควรจัดการเรื่องนี้ยังไงดี" เสียงเคร่งเครียดของ นิตยลัภย์เอ่ยถาม และน้อยครั้งที่เธอจะถามความคิดเห็นจากเตชินท์ เพราะว่าส่วนใหญ่มีแต่เรื่องมักมากทั้งนั้น เธอจึงไม่ค่อยอยากเอามาใช้สักเท่าไหร่
"คุณแม่แน่ใจเหรอครับว่าอยากฟังความคิดเห็นของผมน่ะครับ"
"รีบ ๆ บอกมาเร็ว แม่จะได้จัดการได้"
"ก็ง่าย ๆ ครับ ไม่มีอะไรมาก" เขาพูดพร้อมยิ้มออกมาจนนิตยลัภย์สังเกตถึงรอยยิ้มที่มุมปากเรียวแสนเจ้าเล่ห์ของลูกชายตัวเอง
"ว่าไง ?"
"แม่ก็หาสะใภ้เข้าบ้านสักคนสิครับ"
นิตยลัภย์เมื่อได้ฟังก็พยักหน้าด้วยความเข้าใจพลางคิดตาม หาคู่ให้ ลูกชายของเธออย่างนั้นเหรอ ? แต่ว่า...
"จะมีใครยอมรับตาแทนล่ะ ข่าวออกซะขนาดนี้" นิตยลัภย์ท้อใจ
"เรื่องนั้นเดี๋ยวก็มีคนมาแก้ข่าวเองละครับ เพราะยังไงอีกฝ่ายก็เป็นถึง
พระเอกดังคงไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียหายหรอก" ชายหนุ่มให้เหตุผล เขารู้ว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองพังลงอย่างแน่นอน
"ก็จริง แล้วแม่จะไปหาผู้หญิงคนไหนมาแต่งงานกับเจ้าแทนด้วยล่ะ"
"เรื่องนั้นผมก็ไม่รู้ครับ" เขายิ้มให้
"งั้นผมไปหาน้องแอนก่อนนะครับ พอดีนัดทานข้าวเย็นไว้"
เมื่อพูดจบเตชินท์ก็ลุกขึ้นจากโซฟาเดินออกไปทันที เขามาเพื่อเรื่องแค่นี้นั่นแหละ เรื่องแค่นี้ก็ทำให้พี่ชายเขาแทบอยากจะอัดเขาให้เละได้เลย
คิดแล้วสนุกชะมัด !
นิตยลัภย์มองลูกชายคนเล็กเดินออกจากห้องไปพร้อมยกมือที่ถือยาดมขึ้นสูดเข้าปอดลึกๆ ใครจะมาแต่งงานกับลูกชายของเธอในเมื่อข่าวนั้นออกประกาศปาวๆ ว่าลูกชายของเธอเป็น... เว้นแต่ว่าสัญญาครั้งก่อนในอดีตของสามีจะสามารถช่วยให้ลูกชายเธอพ้นจากการเป็นเกย์ได้ ! ถ้าฝ่ายนั้นยอมรับปากแต่งงานด้วย...