Chapter 9: ณ ทรงวาด 8

บุคคลปริศนาตรงหน้าเหมยกุ้ยตอนนี้ใส่ชุดสีดำสนิท และรัดกุม ดูเพียงปราดเดียวก็รู้ว่าเตรียมตัวมาดี เพื่อจะได้หนีได้รวดเร็ว แต่ถึงกระนั้น การที่คนตรงหน้าแต่งตัวรัดกุม ก็ทำให้เห็นรูปร่างของคนคนนี้ ว่าเธอคงเป็นผู้หญิงแน่แท้ ยังไม่นับมวยผมที่ถูกรวบสูงเอาไว้อย่างเรียบร้อย

"เธอต้องการอะไร"

"วันนี้ลื้อถูกทำร้าย แต่ก็ไม่ตาย"

"แล้ว"

"เลิกยุ่งกับเรื่องนี้ซะ มันไม่ใช่เรื่องของลื้อ"

"ฉันอยู่ในเหตุการณ์ อุ้มลี่จูไปโรงหมอฝาหรั่งด้วยมือฉันเอง ฉันจะไม่เกี่ยวได้อย่างไร"

อีกคนทำสีหน้าโกรธจัด เหมือนว่าเธอพร้อมที่จะลั่นไกได้ทุกเมื่อ

"อั๊วมีปืนในมือ ลื้ออย่าพูดอะไรบ้าๆ"

"เหอะ ถ้าเธอรู้ถึงขั้นที่ว่าฉันช่วยสืบความจริงอยู่ เธอก็น่าจะรู้ ว่าลี่จูยังไม่ตาย และถ้าลี่จูไม่ตายจริงๆ กลับมาใช้ช้วิตได้ปกติ เธอ หรืออาจจะคนที่จ้างเธอมา อาจจะโดนโทษน้อยลง เพราะลี่จูไม่ถึงตาย"

"ลื้อจะพูดอะไรก็พูดมา จะพูดจาวกวนไปเพื่ออันใด"

"แต่ถ้าเธอยิงฉันคืนนี้ ยังไงเธอก็โดนข้อหาฆ่าคนเป็นแน่ เพราะถ้าฉันจำไม่ผิด สถานีตำรวจก็อยู่ไม่ไกล"

"สถานีตำรวจคืออะไร"