Download App

Chapter 3: นับหนึ่งไม่ถึงเวกัส Ep.2

Vegas ' s

"ไปไหนเวกัส"

เสียงทักทายที่คุ้นหูดังขึ้นในขณะที่ผมกำลังจะเดินไปยังโรงรถเหมือนทุกครั้ง และถ้าให้เดาถ้าผมหันไปมันต้องรั้งผมไม่ให้ไปแน่ ๆ ขาทั้งสองข้างจึงรีบสาวเท้าเดินไปที่รถทันทีแต่ยังไม่ทันจะได้ไปถึงรถมือขวาคนสนิทอย่าง ยูโร ก็มาขัดซะก่อน

"ยูโรหลบ"

"ไม่ได้ครับ คุณเวนิสสั่งไม่ให้คุณเวกัสออกไปข้างนอก"

ผมชักสีหน้าอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะหันหลังไปหาไอ้พี่ชายฝาแฝดที่มันกำลังเช็ดแว่นอย่างสบายใจไม่สนใจผมที่หันหน้ามองมันสักนิด ดูก็รู้ว่ามันต้องการยียวนกวนประสาทผมชัด ๆ

"เวนิส กูจะไปแข่งรถ" ไม่ใช่ว่าผมกลัวมันหรอกนะแต่เพราะมันกำลังจะขึ้นเป็นเจ้าเมืองฝั่งเหนือและเป็นคนที่มีอำนาจที่สุดในบ้านตอนนี้ต่างหาก

"ป๊าสั่งไม่ให้มึงแข่งรถอีก จำไม่ได้หรอ" มันยังคงจดจ่ออยู่กับการเช็ดแว่นไม่ได้เงยหน้ามาสนใจผมที่ทำหน้าหงุดหงิดสักนิด อยากจะเดินไปดึงแว่นมันมาเหยียบสักที ถ้าไม่ติดว่ามันต่อสู้เก่งกว่าผมอะนะ ผมทำไปแล้ว

"ป๊าไปต่างประเทศ 2 อาทิตย์กว่าจะกลับ ให้กูไปเถอะนะ กูไม่ได้ไปสนาม 3 เดือนแล้วนะ"

ผมพูดเสียงอ่อนหวังให้มันสงสารแต่ไอ้คนอย่างเวนิสที่ใจเย็นกับทุกคนบนโลกยกเว้นพี่น้องตัวเองอะหรอ

"ไม่ กลับเข้าบ้านได้แล้ว" ว่าแล้วไง มันหยิบแว่นที่เช็ดเรียบร้อยแล้วขึ้นมาใส่ก่อนจะพยักพเยิดหน้าให้ผมเข้าบ้าน ซึ่งถามว่าคนอย่างผมจะยอมหรอ ไม่มีทางรู้จักเวกัสน้อยไปแล้วพี่ชาย ผมอาศัยจังหวะที่มันหันหลังผลักไอ้ยูโรออกแล้วเตรียมจะขึ้นรถทันที แต่พอขึ้นรถแล้วเตรียมสตาร์ทรถออกไปเท่านั้นแหละ เงยหน้ามาอีกทีบอดี้การ์ดในชุดสูทก็เล็งปืนมาที่รถผมกันหมด ย้ำว่าเล็งที่รถไม่ได้เล็งผม มันรู้ว่าผมรักรถมาก มันจะใช้ไม้นี้เลยหรอ

ได้เลยเวนิสกูจะจำเอาไว้

ผมลดกระจกลงก่อนจะชะโงกหัวออกไปมองมันที่ยืนอยู่หน้ารถ

"แค่ไปขับรถเล่นก็ได้ สัญญาว่าจะไม่ไปสนาม" ผมพูดต่อรองกับมันและก็ได้รับการถอนหายใจตอบกลับมา

"ถ้ามึงปิด GPS ที่สร้อย หรือถ้ากูให้ยูโรมันตรวจสอบแล้วว่ามึงไปสนามกูจะให้บอดี้การ์ดยิงลูกรักมึงคันอื่น ๆ ที่เหลือโอเคไหม"

ไอ้เหี้ยมันจะโหดเกินไปแล้วนะ มันพูดด้วยสีหน้าจริงจังพร้อมกับจ้องมองผมด้วยความกดดัน ใครบอกว่าไอ้เวนิสมันเป็นพ่อพระมาต่อยกับผมกลางสี่แยกมา ตั้งแต่อยู่กับมันในท้องแม่จนถึงวินาทีประชันหน้ามันตอนนี้ผมไม่เคยเห็นมันร่างเทวดาสักครั้ง ปีศาจล้วนๆไ ม่มีเทวดาผสมเลยแหละคนอย่างมัน

"ว่าไง" กดดันกูไปอีก

"เออก็ได้" สุดท้ายผมก็ต้องจำยอมมันแต่โดยดี รู้แบบนี้ตอนอยู่ในท้องแม่ไม่น่าถีบมันออกมาก่อนเลย ถ้ารู้ว่าเกิดคนแรกจะได้เป็นเจ้าเมืองและมีอำนาจขนาดนี้ เวนิสมันหันไปพยักหน้าบอกบอดี้การ์ดทุกคนให้ถอยรวมทั้งมันด้วย ผมจึงรีบปิดกระจกแล้วขับรถออกไปทันทีเดี๋ยวมันเปลี่ยนใจ

หลังจากขับรถออกมาผมก็ขับรถชมวิวไปเรื่อย ๆ พื้นที่วิวโดยรอบก็ไม่แตกต่างอะไรมากนัก เมืองยังคงอุดมสมบูรณ์ เงียบสงบเหมือนเดิมป๊าผมเขาทำไว้ดีจริงๆ แหละ ต่อไปก็เป็นหน้าที่ของไอ้เวนิสที่จะสานต่อแล้ว เพราะตามลำดับเวนิสมันต้องเป็นผู้สืบทอดเจ้าเมืองฝั่งเหนือ เพราะอากงกับอาม่าแบ่งเอาไว้ ให้ลูกชายคนโตที่เกิดจากลูกชายคนโตของอากงเป็นคนดูแลเมืองหลวง นั่นก็คือเฮียติน ลูกชายของแปะธินทร์ แต่เฮียตินประสบอุบัติเหตุเดินไม่ได้ ลูกชายคนรองอย่างเฮียเตชินทร์จึงรับหน้าที่สานต่อแทน รองลงมาคือลูกชายที่เกิดจากลูกชายคนรองอย่างแปะธารผู้ดูแลเมืองฝั่งใต้ ซึ่งตอนนี้แปะก็วางมือไปแล้วยกให้ลูกชายเพียงคนเดียวอย่างเฮียทาวน์เป็นคนดูแลแทน ต่อมาก็เป็นลูกชายคนเล็กของอากง เพราะป๊าผมค่อนข้างที่จะเป็นลูกรักของอากงกับอาม่าที่สุดก็เลยได้ดูแลสองฝั่งคือเมืองฝั่งตะวันตกและเมืองฝั่งเหนือ ซึ่งเมืองฝั่งตะวันตกตอนนี้พี่คนโตของผมอย่างเฮียโรมเป็นคนดูแลอยู่ ส่วนฝั่งเหนืออีกไม่นานไอ้เวนิสก็จะขึ้นรับตำแหน่งแทน ส่วนป๊าผมก็คอยเทียวไปเทียวมาแล้วแต่อารมณ์ป๊า ส่วนผมก็ไม่ต้องทำอะไรใช้ชีวิตสบาย ๆ เที่ยวไปวัน ๆ ไม่ต้องสนใจใคร ไม่ต้องแบกรับหน้าที่มากนัก ซึ่งผมชอบแบบนี้นะมันเป็นอิสระดี ผมก็ได้แต่หวังว่าในอนาคตทั้งเฮียโรมและไอ้เวนิสมันจะไม่เป็นอะไร เพราะผมไม่อยากที่จะเป็นเจ้าเมือง ไม่คิดอยากจะเป็นเลยสักนิด

Rrrrrr

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเรียกสติผมที่กำลังจดจ่ออยู่กับเส้นทางผมเห็นว่าเป็นยูโรบอดี้การ์ดของตัวเองก็ได้แต่ถอนหายใจ ผมว่าผมก็ไม่ได้ไปสนามแข่งนะ มันจะโทรมาทำไม

"มีอะไร"

(คุณเวกัสครับ พิกัดคุณนทีหายไปครับ)

"มึงว่าไงนะ!"

ผมแทบจะเบรกรถทันทีที่มันบอกว่านทีคู่นอนคนโปรดของผมกำลังอาจจะตกอยู่ในอันตรายเพราะพิกัดที่ติดกับแหวนของนทีหายไป

"คุณเวกัสให้ผมเช็กพิกัดคุณนทีตลอด แต่ตอนนี้มันหายไปแล้วครับ" ผมจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดก่อนจะหักพวงมาลัยเปลี่ยนทิศทางไปยังโรงแรมที่นทีพักทันที

"ตรวจสอบให้พร้อม ส่งคนมาให้กูด้วย"

(รับทราบครับ)

สิ้นเสียงยูโรผมก็กดวางสายทันทีพยายามขับรถให้เร็วที่สุดเหมือนกับอยู่ในสนาม ถึงแม้จะโดนไอ้เวนิสด่าทีหลังก็ตาม แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่ต้องมากลัวพี่ด่า นทีกำลังตกอยู่ในอันตรายผมต้องรีบไปช่วยเขาก่อน ผมขับรถด้วยความรวดเร็วไม่ถึงยี่สิบนาทีผมก็มาถึงโรงแรมที่เขาพักทันที ผมรีบจอดรถแล้ววิ่งไปยังห้องของเขา พนักงานต้อนรับและคนด้านล่างก้มหน้าแล้วทักทายผม ถึงจะกล่าวทักทายว่าคุณเวนิสสวัสดีครับก็เถอะ แต่ผมไม่มีเวลามาแก้ว่าผมคือเวนิสหรือเวกัสแล้ว

ผมกดลิฟต์ขึ้นมาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าร่างของนทีในชุดผ้าคลุมอาบน้ำกำลังนอนสลบอยู่หน้าประตู ผมวิ่งไปพยุงร่างนั้นขึ้นมาด้วยความร้อนรน

"นที นที ฟื้นสิเกิดอะไรขึ้น" ผมเขย่าตัวเขาเล็กน้อย นทีลืมตาตื่นขึ้นมาก่อนจะเอาแต่ปล่อยโฮไม่พูดอะไรแล้วกอดผมแน่น ผมจึงค่อยๆ พยุงตัวเขาเข้าห้อง พาร่างเล็กไปนั่งที่เตียงนอนแล้วโทรไปบอกไอ้ยูโรว่าไม่ต้องให้คนมาแล้วผมเจอตัวนทีแล้ว จากนั้นก็หันไปกอดแล้วลูบหัวคนในอ้อมกอดอย่างปลอบโยน ผมรู้ว่าเขาคงอาจจะเจอเรื่องร้ายแรงมาแต่ถ้าเขายังไม่พร้อมที่จะเล่า ผมก็จะไม่ถามเขา รอเขาพร้อมก่อนก็ได้

"ไม่เป็นไรนะผมอยู่นี่แล้วนที" ผมกอดเขาแน่น แปลกทั้งที่ผมคิดว่าผมรักเขาและผมเป็นอัลฟ่าผมควรจะได้กลิ่นฟีโรโมนของเขาแต่ผมไม่เคยได้กลิ่นประจำตัวของเขาเลย แต่เขาเคยบอกว่าเขาได้กลิ่นฟีโรโมนประจำตัวผมมันเป็นกลิ่นกาแฟ หรือว่าผมกับเขาจะไม่ใช่คู่แห่งโชคชะตากันจริง ๆ แต่ถึงจะไม่ใช่ผมก็ไม่สนใจเรื่องคู่แห่งโชคชะตาบ้านั่นแล้ว

"อย่าทิ้งทีไปนะ ฮึก ฮือ ทีขอร้อง" เขาเอาแต่ขอร้องผมแล้วกระชับกอดผมแน่น ผมจึงกอดเขาแล้วพูดปลอบประโลมว่าผมจะไม่หนีไปไหนเพื่อให้เขาเย็นลง ที่เขาบอกว่าโอเมก้าเป็นเพศที่อ่อนไหวคงจะจริง

แต่ในขณะที่ผมกำลังกอดปลอบเขาอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นผมจึงหันไปดูที่หน้าจอเป็นไอ้เวนิส ให้เดามันก็คงจะโทรมาด่าผมเรื่องขับรถเร็วอีกตามเคยสินะ เอาไว้ค่อยกลับไปให้มันด่าทีเดียวดีกว่า ผมตัดสินใจที่จะไม่รับแล้ววางโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียง

"ขอจูบได้ไหม" นทีถามผม ผมพยักหน้าก่อนที่จะก้มลงไปจูบเขาส่วนโทรศัพท์ก็ยังคงดังไม่หยุดและผมก็เลือกที่จะไม่สนใจมัน ผมกับนทีเริ่มที่จะบรรเลงบทรักกันบนเตียง ก่อนที่เขาจะหมดแรงและหลับลง แต่โทรศัพท์ก็ยังงงไม่หยุดสั่นทั้งๆ ที่ผมปิดเสียงมันไปแล้ว ผมถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูคราวนี้เป็นไอ้ยูโร เก่งนะพอผมไม่รับมันก็ใช้ให้มือขวาผมโทรหาผมแทน ไหนๆ แล้วก็รับมันหน่อยละกัน

"ว่าไง มึงนี่ขยันโทรจริงๆนะ จิกกูเป็นไก่เลย"

(คุณเวกัสครับ คุณเวนิสเสียแล้วครับ)

"มึงว่าไงนะ กูไม่ตลกไอ้ยูโร"

(ผมพูดจริงๆ ครับ คุณเวนิสเสียแล้วครับคุณยูโร ผมขอโทษครับ)

ความรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบแตกสลายเป็นแบบนี้ใช่มั้ย ถ้าผมเลือกที่จะรับสายมันตั้งแต่แรก

มันก็อาจจะไม่ตายใช่ไหม

TBC


Load failed, please RETRY

Gifts

Gift -- Gift received

    Weekly Power Status

    Rank -- Power Ranking
    Stone -- Power stone

    Batch unlock chapters

    Table of Contents

    Display Options

    Background

    Font

    Size

    Chapter comments

    Write a review Reading Status: C3
    Fail to post. Please try again
    • Writing Quality
    • Stability of Updates
    • Story Development
    • Character Design
    • World Background

    The total score 0.0

    Review posted successfully! Read more reviews
    Vote with Power Stone
    Rank NO.-- Power Ranking
    Stone -- Power Stone
    Report inappropriate content
    error Tip

    Report abuse

    Paragraph comments

    Login