ตอนที่900 ซื่อหยินพิโรธ
“กล่าว? กล่าวอะไร? หากจะกล่าวให้คนอย่างท่านเข้าใจได้ มันคงวิ่งหนีไปนานแล้ว!”
เย่หยวนกล่าวขึ้นพร้อมเดินสวนนางออกไปทันที
เขายังคงวนเวียนอยู่รอบๆ บริเวณนั้น พร้อมตรวจสอบร่องรอยของโสมโลหิตธาตุสวรรค์
เจ้าตัวน้อยนั้นวิ่งหนีไปแล้ว แต่หากต้องการหนีรอดออกจากเงื้อมมือเย่หยวน เกรงว่าเป็นไปได้ยาก
เย่หยวนเค้นเสียงหัวเราะเย็นเบาๆ และกล่าวขึ้นว่า
“อยากหนีให้พ้นข้าอย่างนั้นหรือ? คิดว่าง่ายขนาดนั้น? ผนึก!”
สองมือผสานร่ายอย่างคล่องแคล่ว พร้อมปรากฏตราผนึกลำแสงออกมาจำนวนมาก และพุ่งติดตามทางทิศที่โสมโลหิตธาตุสวรรค์วิ่งหนีหาย ทันใดนั้นตราผนึกเหล่านั้นก็เข้าพันธนาการเจ้าตัวน้อยที่กำลังวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว
เย่หยวนหัวเราะไม่หยุดพลางย่างก้าวเข้าหาเจ้าตัวน้อยที่ถูกพันธนาการอย่างหนาแน่นบนพื้น
เบื้องหน้าปรากฏเป็นเด็กน้อยน่ารักที่ถูกตราผนึกรัดบีบทั่วร่าง เด็กน้อยนั้นจับจ้องเย่หยวนด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวไม่เว้นว่าง
“หุๆ อย่ามองข้าเช่นนั้น! ติดตามปู่เย่คนนี้ไปในอนาคต รับรองว่าข้าจะไม่ปฏิบัติต่อเจ้าเฉกเช่นคนใจดำ!”