Download App

Chapter 6: ตอนที่ 6 : ผัดกะเพราหมูสับ – 3

"แน่ใจนะว่าชอบกินผัดกะเพรา"

เชฟโอบส่งสายตาท้าทายมาอีกครั้ง ราวกับว่าให้โอกาสแก้ตัวเป็นครั้งสุดท้าย ฝันไปเถอะ คนอย่างไอ้ปลาวาฬ ฆ่าได้หยามไม่ได้ ผัดกะเพรานี่กินมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ข่มเรื่องอะไรก็ข่มได้โว้ย แต่ข่มเรื่องความชอบกินผัดกะเพราไม่ได้ คนอย่างเขาไม่ยอมเด็ดขาด

"แน่ใจครับ" ก็ยิ้มสู้ไปเลยสิ "ทดสอบได้เลย"

"เดี๋ยวฉันจะให้นายไปนั่งรอที่ห้องรับแขกก่อน ระหว่างนั้นก็อ่านเงื่อนไขการทำงานกับการร่วมสอบเพื่อเป็นผู้สืบทอดของร้านนี้ได้ ประมาณชั่วโมงนึง แบบทดสอบจะมา ถึงตอนนั้นค่อยมาตัดสินกันว่านายจะได้ทำงานที่นี่หรือเปล่า เข้าใจไหม"

"เข้าใจครับ"

ปลาวาฬลุกขึ้นโดยมีเจ้าของห้องเดินนำไปเปิดประตูให้ เขาสาวเท้าตามคนตรงหน้าไปเงียบ ๆ ไหล่ของเชฟใหญ่เหมือนคนออกกำลังกาย แปลก ทั้งที่อาชีพไม่น่าจะได้ออกกำลังกาย หรือไม่ก็อาจจะเป็นเพราะใช้แรงในการทำอาหารหรือเปล่า ถึงแม้ว่าจะใส่เสื้อเชิ้ตมิดชิดเรียบร้อย แต่เขาก็ดูออกว่าหุ่นของเชฟน่าจะอยู่ในเกณฑ์ดีหรือดีมาก แปลก คนเป็นเชฟต้องกินเยอะไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงไม่มีพุงกะทิล่ะ

"นานหน่อย ประมาณชั่วโมงนึง"

ผู้เป็นนายใหญ่ของร้านบอก ก่อนจะขอตัวจากไป เขาหันไปดูโดยรอบ ห้องนั่งเล่นขนาดเล็ก มีโซฟาพอนั่งได้ประมาณเกือบสิบคน มีโทรทัศน์ มีนิตยสารกับการ์ตูนเก่า ๆ อาจจะเป็นห้องพักของพนักงานในร้าน เขาเดา แต่ตอนนี้น่าจะว่าง เสียงโช้งเช้งดังลอยมาจากอีกฟากของร้าน

ปลาวาฬลองหยิบเงื่อนไขที่เชฟถือมาให้ด้วยดู

กระดาษสามแผ่นเหมือนเอกสารการทำงานทั่วไปเสียมากกว่า เขาลองเปิดดูคร่าว ๆ ก็เห็นว่ารายละเอียดเขียนเป็นข้ออย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยจนน่าขนลุก นี่คุกหรือร้านอาหารเนี่ย ทำไมมันมีอะไรยุบยิบวุ่นวายเต็มไปหมด เขานั่งอ่านกฎทีละข้ออย่างตั้งใจ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนบ๊องในซีรีส์สติบวมสักเรื่องหนึ่ง

กฎ 10 ข้อ ของการลงสมัครเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งจากเชฟโอบ

1) ที่นี่ เชฟโอบคือกฎ คำสั่งของเชฟโอบคือกติกา (เผด็จการชะมัด!)

2) ที่นี่ ทำงานสัปดาห์ละ 6 วัน เลือกวันหยุดเองได้ แต่ต้องไม่ใช่เสาร์อาทิตย์ ทำงาน 08.00 – 18.00 น. หรือ 12.00 – 22.00 น. แล้วแต่การจัดเวร (โรงงานนรก!)

3) ที่นี่ มีหอพักให้และทุกคนต้องพัก (เหงาเหรอ ถึงอยู่คนเดียวไม่ได้!)

4) ที่นี่ พักห้องละ 2 คน ห้ามผู้สมัครย้ายห้องกันเองเด็ดขาด ยกเว้นได้รับการอนุญาตจากเชฟ (เชฟหรือผู้คุมวิญญาณ ตอบ!)

5) ที่นี่ ห้ามมีเพศสัมพันธ์หรือกิจกรรมทางเพศ หากมีอารมณ์ทางเพศ กรุณาใช้วันหยุดเพื่อไปทำกิจกรรมที่อื่น เพื่อไม่ให้เป็นการรบกวนเพื่อนร่วมหอ (หา ผู้สมัครไม่ได้มีแต่ผู้ชายเรอะ!)

6) ที่นี่ ทุกคนมีเวรทำความสะอาดและดูแลหอพักส่วนกลาง ทุกคนต้องรับผิดชอบ ห้ามขายเวรเด็ดขาด (ฝึกเป็นเชฟหรือเป็นแม่บ้าน!)

7) ที่นี่ ทุกคนเริ่มจากการเป็นลูกมือในครัว ไม่ว่าคุณจะยิ่งใหญ่มาจากไหน คุณต้องเริ่มจากการล้างอุปกรณ์ หั่นวัตถุดิบ และเตรียมเครื่องปรุง ไม่มีข้อยกเว้น (ไม่ต้องยกเว้นหรอก ทำไม่เป็นอยู่แล้ว!)

8) ที่นี่ หลังจากสอบผ่านครั้งที่ 1 ผู้สมัครจะมีสิทธิ์ทำอาหารสำหรับพนักงานได้ และหลังจากสอบผ่านครั้งที่ 2 ผู้สมัครจะมีสิทธิ์ทำอาหารสำหรับลูกค้าได้ (ทำอาหารกินกันเอง ท่าทางจะอิ่มจนพุงป่อง!)

9) ที่นี่ หากใครสอบไม่ผ่านจะต้องออกจากร้านทันที ผู้ที่เหลือเป็นคนสุดท้ายเท่านั้นจะได้รับสิทธิ์ในการเซ้งกิจการนี้ โดยข้อมูลของการเซ้งและเงื่อนไขต่าง ๆ อยู่ในเอกสารแนบ (ฉันน่ะสิ ฉันน่ะสิ!)

10) ที่นี่ ห้ามทำของหวานเด็ดขาด (นี่มันอะไรกันครับเนี้ย!)

ปลาวาฬนั่งอ่านกฎทีละข้อที่เขียนอยู่บนกระดาษไปด้วยอารมณ์สารพัดอย่าง แน่นอนว่าเขาเติมประโยคต่อท้ายให้กับทุกข้อทุกรายละเอียดทุกดีเทลในเอกสารนี่ บ้าบอ ก่อนเข้าค่ายต้องมีการแก้ผ้าตรวจร่างกายกันอีกหรือเปล่าเนี่ย ยังกับมาอยู่คุก โดยเฉพาะกฎข้อแรก เผด็จการชัดชัด

แต่กฎที่ประหลาดที่สุดกลับเป็นข้อ 10!

ว่าที่ผู้สมัครอ่านกฎข้อสุดท้ายอย่างขัดใจ เพราะมันเป็นกฎข้อที่ห้วนที่สุด งงที่สุด และดูจะไม่มีเหตุผลที่สุดด้วย คิดย้อนกลับไปตอนมากินอาหารที่ร้าน ในคอร์สราคาหลายพันนั่นก็ไม่มีของหวานจริง ๆ มีแค่น้ำผลไม้ล้างปาก แต่ของหวานที่เป็นของหวานให้กินเป็นจาน ๆ กลับไม่มีเลย

มีอะไรกับของหวาน

ทำไมต้องห้ามทำ ทำแล้วจะเกิดอะไร แล้วทำไมถึงทำไม่ได้ เสียงจิ๊จ๊ะในลำคอดังลั่นไปทั่วอย่างสงสัยใคร่รู้เหลือหลาย ปลาวาฬนั่งอ่านกฎทวนแล้วทวนอีกแต่ก็ไม่มีอะไรน่าสนใจ เปิดไปอ่านเอกสารเรื่องเซ้งร้านก็ไม่มีอะไรใหม่กว่าที่เมธัสเคยบอกในที่ประชุมไปหมดแล้ว เขากลับมาอ่านกฎข้อ 10 ทำไมต้องห้ามทำของหวานวะ

"พร้อมหรือยัง"

เสียงเข้มเรียกดังแทบจะพร้อมกับเสียงเปิดประตูห้อง เขาสะดุ้งน้อย ๆ หันไปก็เจอกับคนที่ตัวเองนินทาอยู่เป็นมั่นเป็นเหมาะในใจ

"พร้อมครับ"

"งั้นตามมา"

ปลาวาฬลุกขึ้นเดินตามเชฟโอบออกไปยังส่วนร้านอาหาร ยังไม่ถึงเวลาร้านเปิด ทุกอย่างสงบเงียบ ทุกโต๊ะว่างเปล่า ต่างกับโต๊ะเดียวที่มีผ้าปูโต๊ะ ผ้ารองจาน จาน ช้อน ส้อม และแก้วน้ำวางไว้พร้อม เชฟโอบพยักพเยิดหน้าให้ เขาเดินไปนั่ง นี่จะเลี้ยงข้าวเหรอ

"ต่อไปนี้จะเป็นผัดกะเพราร้านดังจากทั่วกรุงเทพจำนวน 5 ร้าน ผมจะให้คุณกินและบอกว่าผัดกะเพราที่กินมาจากร้านไหน ถ้าผิดร้านเดียว คุณไม่ได้ไปต่อ กลับบ้านได้เลย" เชฟโอบพูด มีเกลือยิ้มอยู่ข้างหลัง แห้ง ๆ เหมือนให้กำลังใจ "ถ้าพร้อมแล้วบอก"

"พร้อมครับ"

เขาพูดหลังจากนั่งลงบนโต๊ะเรียบร้อย เจ้าของร้านหันไปพยักหน้าให้กับคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เกลือจึงเดินเข้ามา หยิบที่ปิดตาออกมา ก่อนจะทำท่าขออนุญาต นายแบบหนุ่มถูกปิดตาด้วยที่ปิดตาหนึ่งชั้น ก่อนจะถูกผ้าพันทับอีกรอบ อย่าว่าแต่ผัดกะเพราเลย อนาคตตัวเองก็ไม่ค่อยจะมองเห็นหรอก มืดแบบนี้

"จานที่ 1"

เสียงจานถูกนำมาวางไว้ตรงหน้า เขาเลื่อนมือไปจับช้อนส้อม ทำตัวเองให้คุ้นชินกับความมืด หลังจากนั้นจึงค่อย ๆ ใช้ช้อนส้อมสำรวจไปในจาน ตักขึ้นมามั่ว ๆ ใส่ปาก เจอแต่ข้าว เอาใหม่ ควานไปรอบ ๆ ตักใส่ปาก เจอแต่ข้าว ไม่เป็นไร ขออีกรอบ ตักใส่ปาก โว๊ะ ก็เจอแต่ข้าว

"เดี๋ยวผมจัดการให้เอง"

เสียงของคนหน้าขรึมดังขึ้นเหมือนตัดรำคาญ มือของใครสักคนมาแย่งช้อนกับส้อมจากมือเขาไป เสียงเก้าอี้ตรงข้ามเลื่อนขยับ มีเสียงคนลงนั่งและออกคำสั่ง

"อ้าปาก"

อ่าฮ้า เจอเนื้อแล้ว ก้อนปูใหญ่บิ๊กเบิ้ม ปนเผ็ด เนื้อปูหวานนำ รสชาติชัด แต่รสเผ็ดก็โดดเด่น ถ้ากินหลายคำเหงื่อได้แตกซิกออกหัวแน่

"กะเพราปู หน่องริมคลอง"

"จานที่ 2"

"กะเพราเอ็นข้อไก่ มุมกะเพรา"

"จานที่ 3"

"กะเพราหม้อดิน อย่าลืมฉัน"

"จานที่ 4"

"กะเพราะเนื้อ เผ็ดมาร์ค"

"จานที่ 5"

เขาอ้าปาก เปิดตุ่มรับรสให้เต็มที่อีกครั้ง เนื้อกุ้งแน่น ๆ เนื้อปูสด ๆ ปนข้าวเล็กน้อยอยู่ในคำเดียว ปลาวาฬทดสอบรสชาติอย่างเชื่องช้า รสเข้มข้น กลมกล่อม ไม่ได้เผ็ดนำ แต่ทุกอย่างนัว ๆ อยู่ในคำเดียว ที่สำคัญคืออาหารทะเลเนื้อแน่นมาก คิดออกอยู่ร้านเดียว

"กะเพรารวมมิตร เจ๊ไฝประตูผี"

ผู้สมัครร้องตอบอย่างมั่นใจ ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ มีเสียงคนเดินกึกกักเข้ามา แกะผ้าปิดตาออก เขาเห็นเชฟโอบขมวดคิ้วเหมือนจะไม่ถูกอกถูกใจเท่าไหร่นัก ต่างกับเกลือผู้ใส่แว่นกลมบ๊อก ยิ้มแฉ่ง อารมณ์ดี ทำหน้าตาเหมือนเด็กได้ของเล่น

"ยินดีด้วยปลาวาฬ นายผ่านการทดสอบแล้ว!"


CREATORS' THOUGHTS
NINEPINTA NINEPINTA

เรื่องกะเพราไว้ใจปลาวาฬได้เล้ยยย

ยินดีกับว่าที่ผู้สืบทอดของเชฟโอบด้วยน้าาา

\ʕ •ᴥ•ʔ/

...................

ขอฝากช่องทางการติดตามผลงานของนายพินต้าไว้หน่อยน้า

Facebook: นายพินต้า - ninepinta

Twitter: @NINEPINTA

IG: ninepinta

Load failed, please RETRY

Gifts

Gift -- Gift received

    Weekly Power Status

    Rank -- Power Ranking
    Stone -- Power stone

    Batch unlock chapters

    Table of Contents

    Display Options

    Background

    Font

    Size

    Chapter comments

    Write a review Reading Status: C6
    Fail to post. Please try again
    • Writing Quality
    • Stability of Updates
    • Story Development
    • Character Design
    • World Background

    The total score 0.0

    Review posted successfully! Read more reviews
    Vote with Power Stone
    Rank NO.-- Power Ranking
    Stone -- Power Stone
    Report inappropriate content
    error Tip

    Report abuse

    Paragraph comments

    Login