Chapter 2: Prolouge

Musmus pa lamang nang maramdaman na may kulang sa buhay ko. I always ask my parents that I felt that and alam n'yo ba kung ano sinabi nila? Bata pa raw ako para magtanong at mag-isip ng ganyan. Sabagay, sampung taon pa din ako noon pero di ko pa rin matanggap ang sagot nila kaya habang may nakikita akong rainbow sa tapat ng bakuran namin ay lagi kong hinihiling na sana makita ko na kung sino o ano man ang magpapakompleto sa akin. O bahaghari, ang hiling ko ba'y iyong diringgin?