Chapter 2: นับหนึ่งไม่ถึงเวกัส Ep.1

และในที่สุดวันนี้ก็มาถึงวันที่ผมจะได้ออกไปนอกกำแพงที่ที่เหมือนกับนรกนี่สักที ผมกระชับสายกระเป๋าตัวเองไว้แน่นก่อนจะเดินออกจากบ้านของคุณชาล์วบ้านที่ผมอยู่มาตั้งแต่เด็ก สถานที่ที่เป็นทั้งบ้านและที่ฝึกยิงปืนของผม ฝึกเพื่อเป็นมือปืน ฝึกเพื่อฆ่าคน โลกภายนอกอาจจะมองว่ามันโหดร้าย แต่ไม่ใช่กับที่นี่เพราะการฆ่ากัน การเดินออกไปหน้าซอยแล้วเห็นมือปืนลั่นไกยิงคนต่อหน้าต่อตาก็เป็นเรื่องที่ผู้คนชินกันไปซะแล้ว และนั่นมันคือหน้าที่ของผม มือปืนและนักฆ่าอาชีพที่ทำให้ผมและคนอื่นๆ ได้เงินมหาศาลจากมัน ก็แค่เกลียดใครสักคนแล้วสั่งฆ่าได้ง่ายๆ โลกในกำแพงไม่มีตำรวจหรือผู้มีอำนาจแบบนอกกำแพงหรอก ทุกคนต้องช่วยตัวเองใช้ชีวิตอยู่ไปวัน ๆ ให้มีลมหายใจในวันต่อๆ ไปก็พอ ถึงแม้ว่าจะมีเจ้าเมืองเขตปกครองพิเศษเป็นคนดูแล แต่ผมก็ไม่เคยเห็นเขาจะก้าวขามาเหยียบในกำแพงเลยสักครั้ง