About 11 results
-
CRUSH KITA ALAM MO BA {Book 1} (COMPLETED)
4.74
"Bamby!.." kahit sobrang basa na ako. Nilalamig na dahil kanina pa ako sa ilalim ng malakas na ulan. Nakaya ko pa ring tumayo at harapin ang taong tumawag saking pangalan. Hindi Bamby ang tawag nya sakin eh. Babe!. Bakit biglang nagbago?.Halos hindi ko na sya maaninag. Hapon na kasi kung kaya't madilim na ang paligid. Epekto ng malakas na ulan.Kinuyom ko ang palad nang matanaw kong palapit sya sakin. "Dyan ka lang!.." nanginginig kong sambit. Nag-init muli ang gilid ng mata ko. Hindi ko na kailangan pang magpanggap na hindi umiiyak dahil hindi naman iyon halata sa lakas ng ulan. Para ngang nakikisama sakin ang panahon. Nagdadalamhati rin sa unang pagkabigo ko. Dinadamayan ako. Sinasabing, umiyak ka lang para di masakit. Pero tangina talaga! Kahit anong iyak ko. Masakit pa rin eh. Sobrang sakit ng puso kong makitang unti unting nawawala ang taong pinangarap ko."Babe?.." basag na rin ang kanyang boses. Isang pulgada pa rin ang agwat naming dalawa. Ngunit sa layo naming iyon, ramdam ko pa rin ang hindi ko maintindihan na presensya nya. Ang gulo. O ako ngayon ang naguguluhan sa lahat."Di mo naman sinabi sakin na, ang tindi pala ng sikat ng araw sa inyo.." Tumingin ako sa kawalan. Natatawa. Baliw na yata ako. Pinunasan ko ang luhang naglandas saking pisngi. Di pa nga ata luha iyon eh. Kundi tubig ulan. Ganun na ako kalito sa nangyayari. "Ang init nyo masyado.... nakakapaso.." Wala na akong pakialam kung hinde nya maintindihan ang sinabi ko. Ang gusto ko lang ngayon, ay sabihin lahat ng gusto ko... sa huling pagkakataon.."Babe?.." muli. Gumawa sya ng limang hakbang pero hanggang doon nalang sya dahil ayokong lumapit pa sya. "Dyan ka lang!." mariin kong banta. Natigilan sya. Nagmamakaawa ang kanyang mga mata. Pulang pula na rin ang kanyang ilong. Tanda na umiiyak rin sya. Hell! Wala akong pakialam."Nangako ka hindi ba?.." suminghot ako. Sa wakas, nagkaroon ng lakas ng loob na tumingin sa kanyang mata. "Nangako ka sa akin?." hindi sya tumango o umiling o kahit na ano. Pinanood nya lang akong humagulgol sa unang pagkakataon. Bumuhos ang luhang kanina ko pa ayaw pakawalan. Hindi ko na kaya. Ang hirap."Kumapit ako doon.. pinaniwalaan ko..pero anong ginawa mo?.." nanghina ang tuhod ko dahilan para mapaupo ako. At... doon umiyak ng umiyak."Hindi ko alam...""Anong hindi mo alam huh?.. Jaden, naniwala ako sa'yo.. bakit mo iyon sinira?.."Hindi sya makapagsalita. Huminga ako ng malaim bago muling tumayo. "Anong pakiramdam huh, masarap ba syang humalik?..""Bullshit!!." malutong nitong mura. "Hindi ko yun ginusto.." dagdag nya matapos ang ilan pang mura."Hindi ginusto pero pumayag ka!?.." mahina ngunit madiin ko itong ipinahayag sa kanya. Konting konti nalang, sisigaw na ako.Konting salita pa Jaden. Isa na namang mura ang pinakawalan nya. "Kaya pala hindi mo magawang tugunan ang mga tawag at text ko dahil masyado kang abala..""Bamby, tama na..." mahinahon nynag himig. Di ko sya pinakinggan. Nagpatuloy lamang ako. "Mas masarap nga naman sya kaysa sakin...""Sinabi nang tama na!!!.." sa unang pagkakataon. Nakita ko kung paano sya magalit. Ramdam ko ang apoy na nag-aalab galing sa kanyang mata kahit malamig ang bawat patak ng ulan. Galit ang namutawi sa kanya.Wanna read more?. Add this story in your library and see for yourself! You'll loved it!.Please Like, Comment And Share! Thank you!. Keep safe y'all!!!
detail -
Ang Alamat ng Ulan Short Story (Complete)
Ang babaeng nag hintay nang nag hintay sa kanyang minamahal pero hindi na ito bumalik at hangang ngayon ay iyak paren sya ng iyakbakit kaya umuulan ?kase umiiyak nanaman ang isang diwata na hindi makalimutan ang kanyang mahal at iniwan sya ano? ang gulo mo naman ay para nga mas maintindihan mo basahin mo nalang ang alam tungkol sa ulan maiiyak ka sobrang gandaang paborito kong linya yungPAG DI KA BUMALIK IIYAK AKO AT SIGURADONG MABABASA KA NG LUHA KOtotoo ba maganda ?oo kaya basahin monao sige babasahin kona yan
detail -
FIND ME: A Love Through Eternity (FILIPINO VERSION)
[R18] STORY WITH MATURE/EXPLICIT CONTENT: "A-Alam ko pagod ka na, magpahinga ka na, mahal na mahal kita, palagi mong tatandaan iyan," sa kabila ng tila bigik na nakabara sa lalamunan ko ay pinilit ko parin na sambitin ang mga salitang iyon na alam kong matagal nang gustong marinig mula sa akin ng asawa ko, dahil katulad nga ng sinabi ko, pagod na siya at gusto na niyang magpahinga. Nang maramdaman ko ang mainit na likidong pumatak sa noo ko kasunod ng mainit na labing dumampi rin doon ay lalo akong napaiyak. "Simula bukas kailangan ko na maging matapang ka, tatagan mo ang loob mo, lalo na kung pagkagising mo ay nakapikit parin ang mga mata ko," pagpapatuloy na habilin ni Daniel. Hindi ako nagdilat ng mata pero nagpatuloy ako sa tahimik na pag-iyak. "Hanggang sa muli nating pagkikita, sweetheart, Ara, mahal ko," si Daniel na muli kong naramdaman na hinalikan ako sa noo. Noon ako nagdilat ng paningin saka ko sinalubong ang maiitim niyang mga mata. Bigla ay parang nakita ko ang lahat ng sinabi niya, na muli kaming magkikita at kahit kailan ay hindi na magkakahiwalay pa. "Hanggang sa muli, mahal ko," sagot ko bago ko itinaas ang aking ulo saka siya siniil ng isang mainit na halik, sa pinakahuling pagkakataon.
detail -
Medoloris Series
Sa pagpatak ng ulan makikita ang mga bundok na mula dito sa aking bintana, ulan, ulan na simbulo ng kalungkotan .Maaalang ang mga nakaraan , saya, lungkot, pighati mga emosyon na nararamadaman ko ngayonAng manyon namin ay sagana sa halaman , at masasaganang halaman puno at puno ng buhay, di ka magugulat kong ang may ari ng mansyon na yun ay ngang nakahiligan."tama na siguro to inay ,mukhang magbubulaklak na ang rose na ito ,gaya ng hiling mo po" natutuwang saad ko . tuloy ko itong pinagmamasdan upang maiwasan ang lungkot na aking nadarama, "diba nay ang ganda nya" hindi ko parin naririnig ang kanyang salita "ina-y.." at umiyak nakung tingnan sya .isang matandang babaing nakaupo sa wheelchair ,habang nakatabingi ang ulo nito.at wala ng buhay.lumuluhang sumubsob ako at tinatawag ang pangalan nya ,"inay rosita" paulit ulit pa hanggang sa umiyak ako ng malakas ,iyak na puno ng hinaing at sakit "maaa ginawa ko lahat ng hiling mo pero diko gustong lumisan ,inay ko po" kasabay ng pag iyak ay ang pagulan ng malakas,batin kong nanunuod ang mga kasabahay ,rinig ang mga singhot at iyak ,hikbi ,dagsa at awa para sakin.pano na lang ako kung walang ang ina ,lubos ko itong ikinalulungkot pero alam ko sa sarili ko na gusto ko ng paghihiganti mula sa paghihirap ng aking ina mula sa aking amang walang kwenta.
detail -
The Gentleman's Wife
4.77
Trust me, this is NOT YOUR ORDINARY Gentleman's Story.***TEASER***"Para sabihin ko sa 'yo, mali ang lahat nang iniisip mo! 'Wag ka ngang assuming! I have my own reasons kung bakit ka nakatali sa'kin. Infatuation? Affection? Feelings? Love? None of these are my reasons!" mariing turan ni Ashton. "Ashton, pinapangako kong gagawin ko ang lahat ng gusto mo... huwag mo lang putulin ang financial support ng mommy ko sa ospital. Parang awa mo na... Nagmamakaawa ako sa 'yo... Please, Ashton?" 'Di na rin niya napigilan ang mga luha. Hanggat maaari ay pinipigil niya ang mga iyon upang hindi isipin ng asawang lalo siyang nagpapaawa. Ngunit, hindi na niya kaya pang kimkimin ang lahat ng sama ng loob na tanging sa pag-iyak na lamang niya nagagawang ilabas."Hubad." "A-ano?" Hindi niya mabatid kung tama ba ang kanyang narinig dahil ni hindi man lang nag-abala si Ashton na sulyapan siya nang magsalita ito. "Ang sabi ko... hubad! Maghubad ka!" singhal nito. "Sabi mo, willing kang gawin ang lahat nang sasabihin ko, hindi ba?" "P-pero, A-ashton..." "Naghihintay ako... and so your mom!" He faced her blankly after finishing his whiskey. Ilang ulit na napakurap si Celina. Tila hindi pa rin niya lubos na maunawaan ang nais nitong ipagawa sa kanya. Ngunit, wala siyang karapatang mag-inarte sa mga oras na ito dahil dito nakasalalay ang buhay ng kanyang ina.
detail -
Caught in the Middle
My tears reminds me of the rain, they just keep falling, even when you wish them to stop."Anong gagawin ko?" Nilapitan niya ako at niyakap, nang matigil ako sa pag-iyak, hinawakan niya ang magkabilang balikat ko at tinitigan ako sa mata. "You know, We don't live in fairytale Ash, We do live in reality. And, reality is.. Life gives us.. No, life surprises us with something we do not want.""But, I am torn. I don't know what to choose." I reason out."Hey, do you remember what you told me before? That sometimes the answer to your question is not in the choices, the answer is in you. The answer is up to you."I am really lucky that she is my friend..
detail -
Conspiracy Of Silence
Matatagurian siyang masayahin pero sa loob ay kinikimkim niya ang lahat ng sakit. Tiniis niya ang higpit ng mga steps niya at in-laws. Hindi niya alam sa anong dahilan bakit na lang lagi siyang pinagbubuntungan ng galit. Ang asawa niya't lola nito ang tanging nagpapalakas sa kanya. Ngunit isang araw ay saksi niya ang pagtaksil sa kanya ng asawa. Maiyak-iyak ito hanggang sa nagkaroon siya ng ideya. Lumayas siya't natuguriang patay sa pagkahulog ng kanyang sasakyan sa bangin. Sa pagkamatay niya ay ang pagkabuhay ng bagong anyo niya. Bagong anyo't bagong buhay ngunit naiisa pa rin ang kanyang hangarin. Maghiganti sa nagpahirap sa kanya.
detail -
Mister, Don't Bite Me
"Dalian mo llide, pumasok ka sa loob ng kabinet, kahit anong mangyare huwag na huwag kang lalabas!" Tinulak ako ni mama papasok ng kabinet. Naguguluhan ako kung anong nangyayare. May mga lalakeng kanina pang katok ng katok sa labas ng bahay kaya parang takot na takot si mama. "mama ayoko madilim sa loob gusto ko sa tabi mo lang ako, ano po bang nangyayare?" tanong ko kay mama habang umiiyak, kita ko rin sa mga mata ni mama yung pagtulo ng luha niya pero mas nangingibabaw yung takot. "Sumunod ka na lang llide, basta't tatandaan mo palagi, kahit anong mangyare huwag na huwag kang lalabas naiintindihan mo ba" hinawakan ni mama ang pisngi ko at hinalikan ako sa noo, "mahal na mahal kita anak, I'm sorry kung mas pinili kong lumayo tayo sa papa mo dahil ayokong maging katulad mo siya" humagulhol si mama sa pagiyak at niyakap ako ng mahigpit. Narinig namin ang pagbukas ng pinto kaya tinulak na niya ako sa loob ng kabinet. Tatlong lalakeng nakapula ang nasa loob ng bahay may hawak silang panaksak, pinaghahampas sila ni mama ngunit hindi na siya nakapag ng saksakin siya mula sa likod, naptakpi na lang ako sa king bibg dahil baka marinig nila ang patulpy tuloy kong pag iyak. "Nasaan ang anak mo!" rinig kong aogaw nung isang lalake na pinagsisipa si mama habang nasa sahig. "Hinding hindi niyo siya mahahanap, nasa malayong lugar siya kung saan tanging tao lamang ang mga nandoon" nanggiliit sa galit ang lalake kaya pinaikot niya ang ulo ni mama. lalo akong umiyak at napuno ng galit. "Supremo mukha ngang wala dito ang anak niya , mukhang natakasan tayo" rinig kong sabi ng kasama nilang lalake. Nakatingin si mama sa direksyon ko ng may luha ngunit nakangiti. "Hindi isang bata ang makakapagbagsak sakin, hanapin niyo ang batang yan at ibigay niyo sakin ang pugot niyang ulo" Lumabas na ng bahay ang tinatawag nilang supremo kaya sumunod na rin ang kanyang mga kasama. Dali dali akong lumabas ng kabinet at pinuntahan si mama. "M-mama tatawag ako ng doctor huwag kang p-pikit" humahagulhol ako sa iyak habang hawak hawak ko si mama, may pilit binubulong si mama kaya inilapit ko ang tenga ko para maring ang sasabihin niya "kahit anong mangyare huwag na huwag kang gaganti, hindi ka nila katulad, para sakin isang espesyal, mahal na mahal kita" hinawakan ni mama ang aking pisngi habang patulpy parin ako sa pag iyak. Bumagsak ang kamay ni mama sa sahig kaya nagulat ako "m-mama? mamaaaaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" hindi hindi maari wala na wala na si mama.Lumipas ang tatlong araw nilibing ko si mama sa likod ng bahay. Ayokong may ibang makaalam tungkol samin kaya mas mabuting dito ko na lang aiya nilibing. "Hahanapin ko ang supremo nila at ako mismo ang papatay sa kanya balang araw, ipaghihiganti ko ang pagkamatay mo mama" pinilit kong huwag ng umiyak dahil kailangan kong maging matapang para harapin ang supremo. Napatitig ako sa langit at napapikit.
detail -
IKAW NA NGA
Chanelle povNandito ako ngayon sa restaurant. Hinihintay ko Ang asawa ko hindi Pala Dahil peke ang kasal namin, pamilya ko at nag iisa Kung Kaibigan.Para sa Birthday celebration ko. Masayang masaya Ako Dahil may surprise ako Kay loki magiging daddy siya. Gusto Kung maging OK na lahat saamin. Walang nasasaktan. Pero Hanggang Ngayon wala pang Dumating kahit Isa sa kanila.Nag text ako Kay Mama at papa na Punta sila dito. Ganun din sa Iba. 3 hours na. wala parin sila.Mag te 10 na ng Gabi pero walang Dumating ni Isa kanila.Pati si beshang kinalimutan na ako.Si Mama at papaGanon din si Loki. Naiiyak ako feeling ko wala akong kakampi, walang nagpapahalaga sa akin. Dapat Sana Sinabi nila na hindi sila darating Para hindi na ako umasa pa.Diba ako ka mahal mahal? Tanong ko sa sarili naiiyak nalang ako sa mga naiisip tumingin ako sa labas baka may naglalakad na pupunta Para Maki Celebrate man Lang. Pero wala eh. Hindi ito Ang iniisip ko, at pinapangarap habang naglalakad papunta sa altar kasama si loki.Nagsumpaan kami pero walng saysay tinanggap ko sila, pinatawad kahit sinaktan at niloko nila ako.Natatawa nalang ako habang umiyak."Siguro Mag celebrate nalang ako mag Isa" Sabi ko sa sarili.Tumayo ako at umalis sa restaurant.Pupunta ako ng Golden Club Para uminom.Ilalabas ko ang Samang loob ko.Pagkarating ko sa club pumasok ako derederetso sa Bartinder."Yong pinakamatapang na Alak""Hindi Alak ang sagot sa problema""Anong paki Alam mo. Ito ang sagot ko sa problema ko magka Iba tayo"Hindi na nagsalita ang lalaki."Ano na saan ang Alak? "Binigay naman ng lalaki.Inimom ko deredertso humingi pa ako. "Isa pa" Inom Lang ako ng inom pero Parang hindi parin ako TINATAMAAN. Tumatawa ako habang umiiyak.Ano tong nangyayare sa akin bakit nasasaktan ako. May kasalan ba ako sa past life Kaya pinag babayaran ko ngayon. I Don't what do? Sikip ng dibdib ko. Halos di ako Maka tingin sa kaharap kong bartender Dahil sa luha ko. Sige parin ang luha ko.Nasasaktan na Ako wala bang tutulong sa Akin Para makaalis sa problemang kinakaharap ko ngayon.Bakit pakiramdam ko hindi ako makakalaya sa problemang ito. Bakit ang dami kung bakit hehehe. Baliw na ako. Siguro Ako Lang pwede makakalotas sa problemang kina kahap ko ngayon. Ako Lang naman ang nagmamahal sa sarili ko. Iyak at tawa Lang ako. TSaka kolang na isipan umowi. Ng medyo nahimasmasan na ako. Binigay ko na Ang bayad ko at Umalis.Sumakay ako sa kotse ko at nag drive pauwi.Habang nagmamaniho ako, nakita Kung Alas dose na.Tiningnan ko Ang Cell phone ko.Nakita Kong may nag message sa akin Agad Kong in open. Biglang NagBlurd Dahil ba lasing parin ako. Hindi ko tinitingnan ang Daan.Hindi ko maaninag Kung Anong laman ng message. Naisipan ko nalang na sa condo ko nalang basahin. pagtingin ko sa Daan may malakina trak na makakasalobong ko. Nanlaki mga Mata ko. Ssssscccccckkkkruuuuuuuuuuuttttt.. Bogsh Bogsh. PANG.. Nabagok Ang ulo ko Dahil matinding ipak na track. N-n-no... Ayaw ko pang mamatay. Anybody help me!!! Ang nasa isip ko bago ako mawalan ng Malay...NOTE: SANA MAGENJOY KAYO. SORRY SA MGA WRONG TYPOS, ERROR AT WRONG GRAMMAR. TAO LANG po NAGKAKAMALI.
detail -
My Possessive Boyfriend (Taglish)
"L-let me go lance, nasasaktan ako" nai-iyak na sabi ko sakanya habang hinihila nya ako Galing lang naman tong lalaking to sa klase ko, and guess what... Pumasok sya habang nag ka-klase kami at wala pasing sabing hinila ako paalis ng classroom, walang nagawa ang mga kaklase ko dahil narin siguro sa takot "Talagang masasaktan ka, how dare you to cheat on me?!" malakas na sigaw nya saakin ng makarating kami sa parking lot, walang estudyante dito kaya walang makakakita saamin, wala rin akong mapag hihingiang ng tulong. "W-what do you mean?? why would i-i cheat on you?" naiiyak na sabi ko habang wala parin syang tigil sa pag hila saakin at na tigil lang sya ng nasa tapat na kami ng sasakyan nya Marahas pero maingat nya akong ipinasok sa loob atsaka inayos ang seatbelt ko at padabog na isinarado ang pinto ng kotse nito at umikot para sumakay sa driver seat "Saan mo ko dadalhin?" kinakabahang tanong ko ng buksan nya ang makina at sinimulan nyang paandarin ang kotse paalis ng parking lot ng school "Sa langit" malamig na sabi nya at di nag tagal ay pinaharurot nya na ito kaya napa tili ako at napahawak sa seatbelt ng upuan Hindi nag tagal ay andito na kami sa bahay na ipinagawa nya para 'daw' saaming dalawa inalis ko na ang pag kaka seatbt ko at akmang bubuksan ang pinto ng inunahan nya akong at binuksan ang pinto ng shotgun seat at marahas akong hinawakan sa pulsuhan atsaka hinila na papasok "Ano ba? Nasasaktan ako" mainang sabi ko pero parang wala syang narinig bagkus dinala nya ako sa kwarto kung saan lagi nya akong kinukulong ''a-anong gagawin mo?" kinakabahang tanong ko ng itulak nya ako na naging dahilan ng pag ka upo ko sa malambot na kama "Im giving you the best punishment, love" ma-pang akit na sabi nya at inalis ang pag kaka sinturon ng pantalon nya atsaka itinali sa kamay ko, inalis nya rin ang polo nya at dahan dahang inubad ang pantalong suot nya kaya naiwan nalang ang boxer na suot nya "lance, please no, i'm begging you" pag ma-makaawa ko pero isang ngiti lang ang ipinakita nya saakin kaya parang binuhusan ako ng malamig na tubig "I told you once that stay away from other guy, but you didn't listen!" malakas na sigaw nya atsaka sumampa sa kama kaya napa atras ako "d-dont come near me!" na iiyak na sabi ko at bahagyang umaatras pero natigil ako ng maramdaman ko ang headboard ng kama "tch! you wish, uhhmm love you need to face the consequence" mapang akit nya pang sabi atsaka biglang hinila ang dalawang paa ko dahilanan ng pag higa ko "lance, please stop!!"
detail -
Cousins
JEON JUNGKOOK FANFICSTARING: Jeon Jungkook and Nyzellry Kim (as you) WARNING: There are 15+ chapters here that are not allowed from 14 below readers/ sensitive readers. But if you're open minded you can read my story. —{PROLOGUE} — Naalimpungatan ako sa pagkakatulog pero hindi ko muna idinalat ang aking mata.May kung anong mabigat sa t'yan ko pero binalewala ko. Ramdam ko rin ang matiim na pagtitig nito sa'kin.Maya-maya pa ay ramdam ko na sa leeg ko ang hininga niya. Naka ramdam ako ng kiliti sa bandang doon."I know you're awake Baby, Open your eyes please." Nag-aakit ang tono ng tinig niya. Napalunok ako na sinasabayan ng panginginig. Shit, those sweet voice of him is really driving me crazy.Hindi parin ako dumidilat at inaantay ang susunod niyang gagawin. Ilang segundo ang lumipas ng maramdaman ko ang paghaplos niya sa tungki ng aking ilong.Samantalang ang isang kamay niya nasa loob na ng suot kong pantulog na blouse. Ilang beses akong napa lunok ng maramdaman kong nasa dibdib ko na ito."J-jungkook."Hirap na sambit ko ramdam kong parang may bumukol sa bandang pang-upo ko. Nagpatuloy siya sa pagmasahe samantalang ako naman ay parang mawawala sa sarili dahil sa hindi ko alam na pakiramdam. Bago sa'kin ang pakiramdam na 'to. Isang sensenasyong di ko mawari."You had the lovely breast baby. Pinalaki mo sila ng maayos."Duon lang ako napadilat at nanlalaking matang tumingin sa'kanya.Agad na bumangon ako at agad syang tiningnan ng masama. Naka higa ito at may kakaibang ngisi ang nasa labi nito. Nanindig aking balahibo."C-cuz.. W-why are you doing this?" Pa bulong kong sabi sa kanya. Napa yakap nalang ako sa sarili dahil sa kanyang ginawa."Because i love you baby, i always do." He said. Akmang hahawakan na nya ang aking mga pisnge ng tabigin ko sa ere ang kanyang kamay. Nangunot ang kanyang noo habang may mapupungay na matang tumingin sa akin."Jungkook, we are cousin! We. Are. Cousins! Mali to eh maling mali. Hindi tayo pwedeng mag sama dahil mag pinsan tayo. Mali ang mahalin mokong higit pa sa pagiging pinsan. Bawal natin gawin ang bagay nato dahil mag pinsan tayo. Mag ka dugo tayo. Bawal maging tayo, bawal na bawal." Nang hihina aking matang tumingin sa kanya. "I-i'm sorry c-cuz But we cant be--" aalis na sana ako ng higitin nya aking kamay. Sa lakas ng kanyang pag hila ay napa higa ako ng kama."Fuck you! You said last night you love me? I clearly hear that. You said you fucking love me. Then now, you're saying that 'We cant be loving each other because we're cousins?!' How rude you are baby? I fucking assumed that you really do love me. But you fucking didn't?!" Bulyaw nya dahilan para mapikit na lamang at taim-ting napa iyak habang pikit ang mata.Napitlag naman ako ng maramdaman ang maiinit nitong labing humahalik sa sensitibong parte ng aking leeg. Napa hawak ako sa buhok nito ng kagatin nya ang maliit na parte dito.Nag sisimula na naman sya, ginagawa na naman nya ang bagay na ito. Ang bagay na dapat ay hindi nya ginagawa dahil mali. Dahil mag pinsan kami, pero wala akong magagawa.. Oo mahal ko sya, p-pero mali eh. Dahil ginawa kaming mag ka dugo, ginawa kaming mag pinsan."I dont fucking care baby if this is wrong. I dont fucking care what other will say. I just love you, i really love you. And no one, No ONE can stop me from loving you. I will do anything just to be with you forever, anything! Mark my word."
detail - No more results